Bogusław Polak

polski historyk

Bogusław Stanisław Polak (ur. 3 stycznia 1945 w Gorlicach) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej II kadencji.

Bogusław Polak
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1945
Gorlice

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza, historia wojskowa, europeistyka, stosunki międzynarodowe, biografistyka, źródłoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1975
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

1988
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

2001

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”

Życiorys

edytuj

W 1970 ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na tej uczelni uzyskał też następnie stopnie naukowe: w 1975 doktora na podstawie rozprawy Geneza i struktura inteligencji Poznania w Polsce Ludowej 1945–1970 (promotor: Jerzy Topolski) i w 1988 doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Siły Zbrojne byłego Zaboru Pruskiego – Wojsko Wielkopolskie 1918–1920. W 2001 otrzymał tytuł naukowy profesora. Specjalizuje się w zakresie historii najnowszej, historii wojskowej oraz biografistyce i źródłoznawstwie.

Od 1978 do 1979 pracował na UAM (wpierw w Zakładzie Historii Nowożytnej Polski do końca XVIII w., następnie w Zakładzie Archiwistyki), następnie został zatrudniony w Politechnice Koszalińskiej. Przez dwie kadencje zajmował na tej uczelni stanowisko dziekana Wydziału Ekonomii i Zarządzania, a później został dziekanem Wydziału Humanistycznego. W 2007 objął funkcję dyrektora Instytutu Polityki Społecznej i Stosunków Międzynarodowych na Politechnice Koszalińskiej.

Objął funkcje redaktora naczelnego słownika biograficznego Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 oraz przewodniczącego rady naukowej Instytutu im. gen. Stefana „Grota” Roweckiego. Redaktor m.in. „Przeglądu Historyczno-Wojskowego” oraz „Rocznika Koszalińskiego”. Opublikował kilkanaście monografii własnych oraz szereg innych prac naukowych jako autor lub współautor.

W latach 1994–1999 przewodniczył Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Koszalinie i Radzie Naukowej Instytutu Pamięci Narodowej. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Był ekspertem i współpracownikiem Samoobrony RP. W 2007 z ramienia tej partii[1] został powołany w skład Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej II kadencji. Został członkiem Zachodniopomorskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[2].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Chojnowski przewodniczącym kolegium IPN. wprost.pl, 13 września 2007. [dostęp 2017-09-19].
  2. Zachodniopomorski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info, 14 czerwca 2010. [dostęp 2017-09-19].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 marca 2002 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 20, poz. 349).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 stycznia 2018 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2018 r. poz. 357).
  5. Ordery Odrodzenia Polski dla naukowców i badaczy. prezydent.pl, 16 lutego 2018. [dostęp 2018-02-16].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 września 1998 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 41, poz. 559).
  7. Szef MEiN wręczył medale „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”. gov.pl, 30 maja 2023. [dostęp 2024-05-26].

Bibliografia

edytuj