Bolcieniki
Bolcieniki (biał. Больцінікі, Balciniki) – wieś na Białorusi położona w obwodzie grodzieńskim, w rejonie werenowskim. Wieś wchodzi w skład sielsowietu bieniakońskiego.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1594 |
| Kod pocztowy |
231381 |
| Tablice rejestracyjne |
4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 54°14′23″N 25°18′11″E/54,239722 25,303056
| |
Portal  Białoruś
| |
W końcowych latach XVII wieku majątek Bolcieniki należał do skarbnika Wielkiego Księstwa Litewskiego Jana Szrettera[2]. Od 1723 roku przeszedł w ręce stolnika inflanckiego Wawrzyńca Puttkamera, który ożenił się z Dorotą Szretterową[3].
Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie lidzkim województwa wileńskiego[4].
W 1821 r. do majątku w Bolcienikach, należącym do hrabiego Wawrzyńca Puttkamera, przeniosła się z rodzinnych Tuhanowicz jego nowo poślubiona[5] żona i jednocześnie miłość Adama Mickiewicza, Maryla Wereszczakówna. Mickiewicz kilkakrotnie odwiedzał małżeństwo w Bolcienikach. Dwór Puttkamerów był murowany, miał ganek z kolumnami, nad nim balkon, dach kryty gontem, a wewnątrz sufity pokryte malowidłami. Puttkamerowa żyła w Bolcienikach do śmierci męża w 1850 r. Później przeprowadziła się do położonego w sąsiedztwie majątku Brażelce. Pod koniec wieku wnuk Maryli, Wawrzyniec Puttkamer, zatrudnił do zaprojektowania nowego dworu modnego w Wilnie architekta – Tadeusza Rostworowskiego. W latach 1890–1896, w miejscu starego, trudnego do odnowienia dworu, powstał gmach z nieotynkowanej cegły w stylu angielskiego neogotyku. Majątek w Bolcienikach dostała w spadku po ojcu Janina Żółtowska, autorka jego opisu we wspomnieniach Inne czasy, inni ludzie, wydanych w Londynie w 1959 roku, która była ostatnią właścicielką Bolcienik[6]. Bolcieniki należały do Puttkamerów do II wojny światowej[2].
Dwór przetrwał wojnę. W budynku znajdują się biura kołchozu i biblioteka z ekspozycją poświęconą Adamowi Mickiewiczowi. W pobliżu dworu rosną akacje, których nasiona przysłał przyjaciel Mickiewicza, Antoni Odyniec[2].
W pobliżu znajduje się niewielki zalesiony obszar z kamieniem z wyrytym przez Marylę Puttkamerową krzyżem mającym symbolizować śmierć jej miłości do Mickiewicza[2].
Przypisy Edytuj
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ a b c d Lipinski: Bolcieniki. Kresy.pl, 2009-06-29. [dostęp 2011-06-28]. (pol.).
- ↑ Tomasz Krzywicki: Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie: przewodnik. Wyd. 3 popr. i rozsz. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2006, s. 193–204. ISBN 83-89188-51-1. [dostęp 2011-06-28]. (pol.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 88.
- ↑ Który zapis jest poprawny: „nowowybrany” czy „nowo wybrany”? | Wydział Filologiczny, fil.ug.edu.pl [dostęp 2021-01-14].
- ↑ Anna Mieszczanek, Przedwojenni, Warszawa: Muza, 2020, s. 194-199.
Linki zewnętrzne Edytuj
- Bolczeniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 296.
- Bolcieniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 190.