Bolesław Stachoń (historyk)
Bolesław Stachoń (ur. 3 lutego 1903 w Rudniku, zm. 22 grudnia 1961) – polski historyk, mediewista, edytor źródeł.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1903 |
| Data śmierci |
22 grudnia 1961 |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1926 – historia |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Studiował polonistykę i historię na UJK we Lwowie. Doktorat w 1926 (opiekun Jan Ptaśnik). W latach 1924–1928 asystent na UJK., pracował też do 1939 w szkolnictwie średnim jako nauczyciel.
W okresie okupacji niemieckiej naczelnik wydziału Informacji Okręgowej Delegatury Rządu we Lwowie. Po zajęciu miasta przez wojska radzieckie (1944) redaktor konspiracyjnego pisma „Wytrwamy”.
Po 1946 pracował jako redaktor w wydawnictwach warszawskich: w PWN od 1951 kierownik zespołu historycznego w redakcji encyklopedycznej. Członek PTH.
Zmarł 22 grudnia 1961, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera (261-5-23)[1].
Wybrane publikacje edytuj
- Polityka Polski wobec Turcyi i akcyi antytureckiej w wieku XV do utraty Kilii i Białogrodu (1484), Lwów: Towarzystwo Naukowe 1930.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Srebrny Krzyż Zasługi (8 kwietnia 1948)[2]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: BOLESŁAW STACHOŃ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-02-05].
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 43, poz. 201 „za wydajną, pełną poświęcenia pracę w Państwowych Zakładach Wydawnictw Szkolnych”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Bibliografia edytuj
- Lidia Korczak, Stachoń Bolesław, [w:] Słownik historyków polskich, red. M. Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 490.
- Karol Badecki, Fragment wspomnień 15–28.07.1944 [1]