Bolesław Zajączkowski

Bolesław Zajączkowski (ur. 1881 w Krakowie, zm. 17 sierpnia 1920 w Zadwórzu) – kapitan Korpusu Sądowego Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, doktor praw.

Bolesław Zajączkowski
kapitan KS kapitan KS
Data i miejsce urodzenia

1881
Kraków

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1920
Zadwórze

Przebieg służby
Lata służby

1914–1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Detachement rtm. Abrahama

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Zadwórzem

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)
Odznaka pamiątkowa „Orlęta”

Biografia edytuj

Urodził się w 1881 r. w Krakowie, w rodzinie powstańca styczniowego. Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim i do wybuchu I wojny światowej pracował jako notariusz[1].

W sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich w których działał do 1917 r. W 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego[1]. W lutym 1920, w stopniu kapitana Korpusu Sądowego, pełnił służbę w Ekspozyturze Sądu Polowego Dowództwa Okręgu Etapowego Tarnopol we Lwowie[2].

W lipcu 1920 został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu piechoty wchodzącego w skład Detachement rtm. Abrahama. Dowodził nim 17 sierpnia tego roku w bitwie pod Zadwórzem.

14 października 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[3].

W 1937 imię Bolesława Zajączkowskiego przyjęto do nazwy Koła Straży Pożarnej Związku Rezerwistów we Lwowie[4].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Szymon Nowak, Bohaterowie spod Zadwórza, Warszawa: IPN, 2020, s. 7-9.
  2. Kolekcja ↓, s. 2, 3.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920 roku, s. 1070.
  4. 14 kół Związku Rezerwistów we Lwowie otrzyma nazwy po poległych obrońcach Lwowa. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 1627 z 13 listopada 1937. 
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 kwietnia 1922 roku, s. 322.
  6. M.P. z 1938 r. nr 93, poz. 143.
  7. a b c Kolekcja ↓, s. 4.

Bibliografia edytuj