Borki Wielkie (województwo warmińsko-mazurskie)
Borki Wielkie (niem. Groß Borken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec.
| Artykuł |
53°50′1″N 21°3′43″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
53°50'1"N, 21°3'43"E, 53°53'N, 21°0'E |
| - błąd |
38 m |
| Odległość |
0 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
330[1] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-300[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NOL |
| SIMC |
0471484 |
Położenie na mapie gminy Biskupiec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego  | |
 53°50′01″N 21°03′43″E/53,833611 21,061944
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś położona w krajobrazie rolniczym na pograniczu gmin Biskupiec i Sorkwity, 7 km na wschód od Biskupca, przy drodze krajowej nr 16 oraz funkcjonującej kolei (Olsztyn-Mrągowo-Mikołajki-Ełk). We wsi i w najbliższej okolicy znajdują się aleje z wysokimi, przydrożnymi drzewami. We wsi jest przystanek autobusowy PKS, sklep, szkoła, punkt gastronomiczny. Wieś liczy 348 mieszkańców, zabudowa głównie budynkami jednorodzinnymi z murowanymi budynkami gospodarczymi. Mieszkańcy uprawiają ziemniaki, żyto, pszenżyto i pszenicę.
We wsi znajdują się pozostałości po zabytkowym założeniu dworsko-parkowym, w którego skład wchodził klasycystyczny piętrowy dwór z I połowy XIX wieku, zbudowany na planie prostokąta i nakryty dwuspadowym dachem[3], park oraz podwórze gospodarcze. W Borkach znajduje się stanowisko archeologiczne - cmentarzysko kurhanowe z epoki brązu, w którym odkryto trzy spiralne naramienniki, sześć naszyjników, dwie szpile wiosłowate oraz siekierkę z brązu.
HistoriaEdytuj
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1469. W tym czasie wieś była w posiadaniu Piotra z Wildenaw, z czego należy wnioskować, że istniały już wcześniej. Pierwotny majątek najprawdopodobniej uległ zniszczeniu. Założono nowe osiedle. W końcu XVII wieku Borki zamieniono w dwór, który posiadał 16 domów. W 1602 we wsi mieszkała wyłącznie ludność polska[4]. W latach 20. XX wieku majątek rozparcelowano.
PrzypisyEdytuj
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 82 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 89
- ↑ Jan Bałdowski "Warmia i Mazury, mały przewodnik" Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 59