Boroszów
Boroszów (niem. Boroschau[2]; Alteneichen (1938-1945)[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Olesno, w dorzeczu Prosny, w makroregionie Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej.
| Artykuł | 50°56′31″N 18°26′7″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°57'0"N, 18°26'0"E |
| - błąd | 39 m |
| Odległość | 957 m |
| ||||
| ||||
 Kościół pw. św. Marii Magdaleny | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  opolskie
| |||
| Powiat | oleski | |||
| Gmina | Olesno | |||
| Liczba ludności (31.12.2013) | 269[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 34 | |||
| Kod pocztowy | 46-300 | |||
| Tablice rejestracyjne | OOL | |||
| SIMC | 0140066 | |||
Położenie na mapie gminy Olesno  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu oleskiego  | ||||
 50°56′31″N 18°26′07″E/50,941944 18,435278
| ||||
| Strona internetowa | ||||
NazwaEdytuj
Nazwa miejscowości wywodzi się od staropolskiego określenia lasu iglastego - boru[4]. Znaczenie nazwy wyjaśnia topograficzny podręcznik Górnego Śląska z 1865 roku, który notuje polską nazwę Borosow oraz wywodzi ją od polskiej nazwy bór: "Polnisch heist der Ort Borosow, und scheint dieses Wort ein aus Waldern hervorgegangenes Dorf zu bezeichnen."[4]. Niemiecka nazwa Boroschau jest germanizacją wcześniejszej polskiej nazwy.
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod polską nazwą Boroszow oraz nazwą zgermanizowaną Boroschau[5]. Spis wymienia także sąsiednie przysiółki Stary Folwark oraz Nowy Folwark[5]. Ze względu na polskie pochodzenie 27 kwietnia 1936 r. w miejsce zgermanizowanej nazwy Boroschau nazistowska administracja III Rzeszy wprowadziła nową, całkowicie niemiecką nazwę - Alteneichen[2][6][7]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Boroszów[6].
CharakterystykaEdytuj
W miejscowości znajdują się m.in. zabytkowy kościół św. Marii Magdaleny i dęby, będące pomnikami przyrody. Wzdłuż zachodniej, a częściowo południowej i północnej granicy Boroszowa ciągną się pasy lasów. Jest to miejscowość o charakterze typowo rolniczym.
HistoriaEdytuj
Najstarsze znane wzmianki o Boroszowie pochodzą z 1300 r. – miejscowością rozporządzał wówczas konwent kanoników regularnych, a mieszkańcy byli zobowiązani dostarczać zakonnikom w każdy piątek kosze świeżych ryb. W Boroszowie miało znajdować się niegdyś wiele stawów – wedle jednych źródeł 52, wedle innych – 99. W dokumentach z 1574 r. miejscowość występuje pod nazwą Boroschow lub Boroschuw, zaś w 1743 r. – Borosz.
Na przestrzeni wieków Boroszów miał wielu właścicieli. W 1679 r. miejscowość należała do hrabiego Ditricha Franckenberga, następnie do Jana Jerzego Franckenberga, a ostatnią zarządczynią była Maria von Tucholka. W parku w miejscowości znajdował się niegdyś zamek, który jednak spłonął po wojnie; w Boroszowie znajdowała się także wystawna willa, po której zachował się jedynie podjazd dla karet. W miejscowości działały dwa folwarki: stary i nowy.
Do głosowania podczas plebiscytu uprawnionych było w Boroszowie 112 osób, z czego 76, ok. 67,9%, stanowili mieszkańcy (w tym 76, ok. 67,9% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 107 głosów (ok. 95,5% uprawnionych), w tym 102 (ok. 95,3%) ważne; za Niemcami głosowało 91 osób (ok. 85,0%), a za Polską 11 osób (ok. 10,3%)[8].
W 1925 r. w miejscowości mieszkało 399 osób, a w 1933 r. – 358 osób. 1 kwietnia 1939 r. Boroszów został włączony do Biskupic[2].
ZabytkiEdytuj
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[9]:
- kościół fil. pw. św. Marii Magdaleny, drewniany, z poł. XVII w.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Miasto i gmina w liczbach. Urząd Miejski w Oleśnie. [dostęp 2014-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-06)].
- ↑ a b c Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Oberschlesien, Kreis Rosenberg (niem.). 2006. [dostęp 2012-05-03].
- ↑ Konstanty Prus: Spis nazw miejscowości Śląska Opolskiego. Katowice: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego, 1939, s. 21.
- ↑ a b Felix Triest 1865 ↓, s. 227.
- ↑ a b Johann Knie 1830 ↓, s. 60.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Pol. „stare dęby”.
- ↑ Herbert Kunze: Landsmannschaft der Oberschlesier in Karlsruhe (niem.). [dostęp 2012-10-08].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 82. [dostęp 30.12.2012].
BibliografiaEdytuj
- Felix Triest: Topographisches handbuch von Oberschlesien. Breslau: Verlag von Wilh. Gottl. Korn, 1865.
- Johann Knie: Alpabetisch, Statistisch, Topographische Uebersicht aller Dorfer, Flecken, Stadt und andern Orte der Konigl. Preus. Provinz Schlesien.... Breslau: Barth und Comp., 1830.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Boroszów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 318.