Branislav Ivanović

piłkarz serbski

Branislav Ivanović (ur. 22 lutego 1984 w Sremskiej Mitrovicy) – serbski piłkarz występujący na pozycji obrońcy w angielskim klubie West Bromwich Albion oraz reprezentacji Serbii, której jest kapitanem.

Branislav Ivanović
Бранислав Ивановић
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 22 lutego 1984
Sremska Mitrovica
Wzrost 188 cm[1]
Pozycja obrońca
Informacje klubowe
Klub West Bromwich Albion
Numer w klubie 20
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2003 Srem Sremska Mitrovica 19 (2)
2003–2006 OFK Beograd 55 (5)
2006–2008 Lokomotiw Moskwa 54 (5)
2008–2017 Chelsea 261 (22)
2017–2020 Zenit Petersburg 90 (8)
2020– West Bromwich Albion 0 (0)
W sumie: 479 (42)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2018  Serbia 103 (13)
  1. ↑ Aktualne na: 2 czerwca 2018.
  2. ↑ Aktualne na: 2 czerwca 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-21
srebro Niemcy 2004
srebro Holandia 2007
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowaEdytuj

PoczątkiEdytuj

Początkowo był graczem klubów Remont Čačak[2] i Srem Sremska Mitrovica[2], następnie podstawowy zawodnik OFK Beograd[3].

Lokomotiw MoskwaEdytuj

Od 2006 do 2008 roku piłkarz Lokomotiwu Moskwa, w którego barwach występował w rozgrywkach Pucharu UEFA[1]. Ponadto z rosyjskim zespołem w 2007 sięgnął po puchar kraju – w finałowym meczu z FK Moskwa zagrał w podstawowym składzie[4].

Chelsea Football ClubEdytuj

W styczniu 2008 roku przeszedł za nieujawnioną kwotę do Chelsea[5]. Media sugerowały, że cena transferu wyniosła około 9 milionów funtów[6]. Wcześniej zainteresowanie jego pozyskaniem wyrażały włoskie Juventus F.C. i Inter Mediolan oraz angielski Manchester United[5][7]. W londyńskiej drużynie zadebiutował 24 września w wygranym 4:0 meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Portsmouth, natomiast po raz pierwszy w Premier League wystąpił 5 października w spotkaniu z Aston Villą.

8 kwietnia 2009 roku strzelił dwa gole w meczu Ligi Mistrzów z Liverpoolem, przyczyniając się w znacznym stopniu do zwycięstwa 3:1, a co za tym idzie do awansu do kolejnej rundy tych rozgrywek[8]. W sezonie 2009/2010 zdobył wraz z Chelsea mistrzostwo Anglii oraz został wybrany do najlepszej jedenastki roku według PFA[9]. W 2012 z londyńskim klubem wygrał Ligę Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium nie wystąpił z powodu nadmiaru żółtych kartek[10], lecz regularnie grał we wcześniejszych fazach tych rozgrywek (strzelił m.in. bramkę w dogrywce spotkania 1/8 finału z SSC Napoli, która zapewniła Chelsea awans do ćwierćfinału[11]).

15 maja 2013 roku w doliczonym czasie gry finałowego meczu Ligi Europy przeciwko SL Benfica strzelił gola decydującego o końcowym triumfie Chelsea w tych rozgrywkach[12].

Zenit PetersburgEdytuj

31 stycznia 2017 podpisał 2,5 letni kontrakt z rosyjskim Zenitem Petersburg[13].

West Bromwich AlbionEdytuj

15 września 2020 roku podpisał roczny kontrakt z angielskim West Bromwich Albion.

Kariera reprezentacyjnaEdytuj

Występował w reprezentacjach Serbii i Czarnogóry oraz Serbii do lat 21. W 2004 roku wziął udział w mistrzostwach Europy U-21 w Niemczech, gdzie zdobył srebrny medal – w przegranym meczu finałowym z Włochami zagrał w podstawowym składzie, a w końcówce spotkania został ukarany przez sędziego czerwoną kartką[14]. Dwa lata później w Portugalii wraz z reprezentacją dotarł do półfinału mistrzostw kontynentu U-21, a w meczu grupowym z gospodarzami turnieju strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa[15]. W 2007 roku uczestniczył w kolejnych mistrzostwach Europy U-21, w których po raz drugi wywalczył srebrny medal – w spotkaniu finałowym z Holandią (1:4) wystąpił przez pełne 90 minut[16]. Ponadto został wybrany do drużyny gwiazd czempionatu[1].

W reprezentacji Serbii i Czarnogóry zadebiutował 8 czerwca 2005 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Włochami[17]. Kolejne spotkania rozgrywał już w reprezentacji Serbii. Od września 2007 roku jest podstawowym zawodnikiem kadry narodowej. Pierwszego gola strzelił dla niej 12 września 2007 w pojedynku z Portugalią[17]. W 2010 roku wystąpił w mistrzostwach świata w Republice Południowej Afryki – w turnieju tym rozegrał trzy mecze[18].

SukcesyEdytuj

KluboweEdytuj

Lokomotiw Moskwa

Chelsea

Zenit Petersburg

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c Branislav Ivanovic (ang.). chelseafc.com. [dostęp 20 sierpnia 2011].
  2. ↑ a b Ivanović, Branislav (ang.). nationalfootballteams.com. [dostęp 16 maja 2015].
  3. ↑ Ivanović, Branislav (ang.). nationalfootballteams.com. [dostęp 15 maja 2015].
  4. ↑ Russia Cups 2006/07 (ang.). rsssf.com. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  5. ↑ a b Chelsea clinch Ivanovic signing (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  6. ↑ Branislav Ivanovic (ang.). soccernet.espn.go.com. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  7. ↑ Tuesday's gossip column (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  8. ↑ Liverpool 1-3 Chelsea (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  9. ↑ Wayne Rooney leads the charge as Manchester United dominate PFA Team of the Year (ang.). dailymail.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  10. ↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  11. ↑ Chelsea 4-1 Napoli aet (agg 5-4) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  12. ↑ Chelsea F.C. triumfatorem Ligi Europejskiej po zabójczej końcówce! (pol.). SportoweFakty.pl. [dostęp 15 maja 2013].
  13. ↑ Branislav Ivanović w Zenicie Petersburg, „Onet Sport”, 1 lutego 2017 [dostęp 2017-02-01] (pol.).
  14. ↑ Azzurrini triumphant again (ang.). uefa.com. [dostęp 20 sierpnia 2011].
  15. ↑ Ivanović caps Portugal misery (ang.). uefa.com. [dostęp 20 sierpnia 2011]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lipca 2012)].
  16. ↑ European U-21 Championship 2007 - Final Tournament Details (ang.). rsssf.com. [dostęp 16 sierpnia 2012].
  17. ↑ a b Ivanović Branislav (serb.). reprezentacija.rs. [dostęp 20 sierpnia 2011].
  18. ↑ Branislav IVANOVIC (ang.). fifa.com. [dostęp 20 sierpnia 2011].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Branislav_Ivanović&oldid=62126409”