Otwórz menu główne
Wikipedia

Branislav Ivanović

piłkarz serbski

Branislav Ivanović (ur. 22 lutego 1984 w Sremskiej Mitrovicy) – serbski piłkarz występujący na pozycji obrońcy w rosyjskim klubie Zenit Petersburg oraz w reprezentacji Serbii, której jest kapitanem.

Branislav Ivanović
Бранислав Ивановић
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 22 lutego 1984
Sremska Mitrovica
Wzrost 188 cm[1]
Pozycja obrońca
Informacje klubowe
Klub Zenit Petersburg
Numer w klubie 60
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2003 Srem Sremska Mitrovica 19 (2)
2003–2006 OFK Beograd 55 (5)
2006–2008 Lokomotiw Moskwa 54 (5)
2008–2017 Chelsea 261 (22)
2017– Zenit Petersburg 37 (3)
W sumie: 426 (37)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–  Serbia 103 (13)
  1. ↑ Aktualne na: 2 czerwca 2018.
  2. ↑ Aktualne na: 2 czerwca 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-21
srebro Niemcy 2004
srebro Holandia 2007
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowaEdytuj

PoczątkiEdytuj

Początkowo był graczem klubów Remont Čačak[2] i Srem Sremska Mitrovica[2], następnie podstawowy zawodnik OFK Beograd[3].

Lokomotiw MoskwaEdytuj

Od 2006 do 2008 roku piłkarz Lokomotiwu Moskwa, w którego barwach występował w rozgrywkach Pucharu UEFA[1]. Ponadto z rosyjskim zespołem w 2007 sięgnął po puchar kraju – w finałowym meczu z FK Moskwa zagrał w podstawowym składzie[4].

Chelsea Football ClubEdytuj

W styczniu 2008 roku przeszedł za nieujawnioną kwotę do Chelsea[5]. Media sugerowały, że cena transferu wyniosła około 9 milionów funtów[6]. Wcześniej zainteresowanie jego pozyskaniem wyrażały włoskie Juventus F.C. i Inter Mediolan oraz angielski Manchester United[5][7]. W londyńskiej drużynie zadebiutował 24 września w wygranym 4:0 meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Portsmouth, natomiast po raz pierwszy w Premier League wystąpił 5 października w spotkaniu z Aston Villą.

8 kwietnia 2009 roku strzelił dwa gole w meczu Ligi Mistrzów z Liverpoolem, przyczyniając się w znacznym stopniu do zwycięstwa 3:1, a co za tym idzie do awansu do kolejnej rundy tych rozgrywek[8]. W sezonie 2009/2010 zdobył wraz z Chelsea mistrzostwo Anglii oraz został wybrany do najlepszej jedenastki roku według PFA[9]. W 2012 z londyńskim klubem wygrał Ligę Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium nie wystąpił z powodu nadmiaru żółtych kartek[10], lecz regularnie grał we wcześniejszych fazach tych rozgrywek (strzelił m.in. bramkę w dogrywce spotkania 1/8 finału z SSC Napoli, która zapewniła Chelsea awans do ćwierćfinału[11]).

15 maja 2013 roku w doliczonym czasie gry finałowego meczu Ligi Europy przeciwko SL Benfica strzelił gola decydującego o końcowym triumfie Chelsea w tych rozgrywkach[12].

Zenit PetersburgEdytuj

31 stycznia 2017 podpisał 2,5 letni kontrakt z rosyjskim Zenitem Petersburg[13].

Kariera reprezentacyjnaEdytuj

Występował w reprezentacjach Serbii i Czarnogóry oraz Serbii do lat 21. W 2004 roku wziął udział w mistrzostwach Europy U-21 w Niemczech, gdzie zdobył srebrny medal – w przegranym meczu finałowym z Włochami zagrał w podstawowym składzie, a w końcówce spotkania został ukarany przez sędziego czerwoną kartką[14]. Dwa lata później w Portugalii wraz z reprezentacją dotarł do półfinału mistrzostw kontynentu U-21, a w meczu grupowym z gospodarzami turnieju strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa[15]. W 2007 roku uczestniczył w kolejnych mistrzostwach Europy U-21, w których po raz drugi wywalczył srebrny medal – w spotkaniu finałowym z Holandią (1:4) wystąpił przez pełne 90 minut[16]. Ponadto został wybrany do drużyny gwiazd czempionatu[1].

W reprezentacji Serbii i Czarnogóry zadebiutował 8 czerwca 2005 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Włochami[17]. Kolejne spotkania rozgrywał już w reprezentacji Serbii. Od września 2007 roku jest podstawowym zawodnikiem kadry narodowej. Pierwszego gola strzelił dla niej 12 września 2007 w pojedynku z Portugalią[17]. W 2010 roku wystąpił w mistrzostwach świata w Republice Południowej Afryki – w turnieju tym rozegrał trzy mecze[18].

SukcesyEdytuj

KluboweEdytuj

Lokomotiw Moskwa

Chelsea

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c Branislav Ivanovic (ang.). chelseafc.com. [dostęp 20 sierpnia 2011].
  2. ↑ a b Ivanović, Branislav (ang.). nationalfootballteams.com. [dostęp 16 maja 2015].
  3. ↑ Ivanović, Branislav (ang.). nationalfootballteams.com. [dostęp 15 maja 2015].
  4. ↑ Russia Cups 2006/07 (ang.). rsssf.com. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  5. ↑ a b Chelsea clinch Ivanovic signing (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  6. ↑ Branislav Ivanovic (ang.). soccernet.espn.go.com. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  7. ↑ Tuesday's gossip column (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  8. ↑ Liverpool 1-3 Chelsea (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  9. ↑ Wayne Rooney leads the charge as Manchester United dominate PFA Team of the Year (ang.). dailymail.co.uk. [dostęp 21 sierpnia 2011].
  10. ↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  11. ↑ Chelsea 4-1 Napoli aet (agg 5-4) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  12. ↑ Chelsea F.C. triumfatorem Ligi Europejskiej po zabójczej końcówce! (pol.). SportoweFakty.pl. [dostęp 15 maja 2013].
  13. ↑ Branislav Ivanović w Zenicie Petersburg, „Onet Sport”, 1 lutego 2017 [dostęp 2017-02-01] (pol.).
  14. ↑ Azzurrini triumphant again (ang.). uefa.com. [dostęp 20 sierpnia 2011].
  15. ↑ Ivanović caps Portugal misery (ang.). uefa.com. [dostęp 20 sierpnia 2011].
  16. ↑ European U-21 Championship 2007 - Final Tournament Details (ang.). rsssf.com. [dostęp 16 sierpnia 2012].
  17. ↑ a b Ivanović Branislav (serb.). reprezentacija.rs. [dostęp 20 sierpnia 2011].
  18. ↑ Branislav IVANOVIC (ang.). fifa.com. [dostęp 20 sierpnia 2011].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Branislav_Ivanović&oldid=55580393”