Ă ă
Ĕ ĕ
Ğ ğ
Ĭ ĭ
Ŏ ŏ
Ŭ ŭ
Ӑ ӑ
Ӗ ӗ
Ӂ ӂ
Й й
Ў ў

Brewis (znak krótkości; od łac. brevis: „krótki”) – znak diakrytyczny stosowany w alfabecie rumuńskim, tureckim, wietnamskim i innych. W cyrylicy występuje w rosyjskim Й, й oraz białoruskim Ў[1]. W transkrypcji fonetycznej służy zwykle do oznaczania samogłosek słabych, tzw. krótkich (np. w łacinie).

W Unikodzie znak brewis występuje w wersjach:

Znak Unikod Kod HTML Nazwa unikodowa Nazwa polska[2]
˘ U+02D8 ˘ lub ˘ BREVE brewis górny
̆ U+0306 ̆ lub ̆ COMBINING BREVE brewis dostawny górny
̮ U+032E ̮ lub ̮ COMBINING BREVE BELOW brewis dostawny dolny

Przypisy edytuj

  1. Бреве кириллическое, «Кратка». fonts.ru. [dostęp 2013-09-22]. (ros.).
  2. Nazwy polskie zaczerpnięte lub utworzone na podstawie: Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii (Załącznik A), Design Plus, Kraków 2007.