Wikipedia

Brigitte Nielsen

aktorka duńska

Brigitte Nielsen, właśc. Gitte Nielsen[1][2] (ur. 15 lipca 1963 w Rødovre) – duńska aktorka, modelka, prezenterka i piosenkarka[3].

Brigitte Nielsen
Ilustracja
Brigitte Nielsen w 2010
Imię i nazwisko

Gitte Nielsen

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1963
Rødovre, Dania

Zawód

aktorka, modelka, prezenterka, piosenkarka, producentka filmowa

Współmałżonek

Kasper Winding
(1983–1984; rozwód)
Sylvester Stallone
(1985-1987; rozwód)
Sebastian Copeland
(1990–1992; rozwód)
Raoul Meyer
(1993–2005; rozwód)
Mattia Dessi
(od 2006)

Lata aktywności

od 1984

Multimedia w Wikimedia Commons
Z Sylvestrem Stallone i parą prezydencką, 1985

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Przyszła na świat w Rødovre[4][5], na przedmieściach Kopenhagi jako jedyna córka bibliotekarki Hanne Nielsen i inżyniera Svenda Nielsena (zm. 1999)[6]. Wychowywała się z młodszym bratem Janem (ur. 1965).

Kariera edytuj

Po ukończeniu szkoły średniej w wieku 16 lat pozostawiła rodzinę i wyjechała do Włoch, by rozpocząć karierę modelki dla renomowanej agencji Elite Models. Pracowała tam między innymi z takimi projektantami mody jak Giorgiem Armanim, Gianni Versace i Gianfranco Ferré. Była ozdobą światowych wybiegów w Rzymie, Mediolanie, Nowym Jorku, Paryżu i Berlinie. Na początku lat 80. pracowała z takimi fotografami jako Greg Gorman i Helmut Newton. Wielokrotnie jej zdjęcia znalazły się w magazynie „Playboy” (w sierpniu 1986, w edycji australijskiej we wrześniu 1986, w edycji francuskiej w październiku 1986, w grudniu 1987, w edycji australijskiej w styczniu 1988)[7], „Penthouse” (we francuskiej edycji w październiku 1994), a w „Marvel Comics” pozowała do zdjęć ubrana jak komiksowy charakter She-Hulk[8].

Na jej zdjęcia trafił włoski producent filmowy Dino de Laurentiis, szukający partnerki dla Arnolda Schwarzeneggera do baśni kostiumowej Czerwona Sonja (Red Sonja, 1984), gdzie zadebiutowała jako tytułowa bohaterka kobieta-wojownik. Jednak krytycy nie byli zachwyceni jej talentem aktorskim, przyznając Złotą Malinę dla najgorszej gwiazdy i nominację dla najgorszej aktorki[9]. Była brana pod uwagę do roli Pani Jane Porter w filmie przygodowym Hugh Hudsona Greystoke: Legenda Tarzana, władcy małp (Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes, 1984), którą w rezultacie zagrała Andie MacDowell.

W 1985 wyszła za mąż za Sylvestra Stallone’a. Nielsen i Stallone byli razem na okładce „Muscle & Fitness” (w październiku 1985) i „Vanity Fair” (w brytyjskiej edycji w listopadzie 1985). Stallone zaangażował ją do roli Ludmiły Vobet Drago, żony sowieckiego boksera (Dolph Lundgren) w swoim filmie Rocky IV (1985). Lecz i ta kinowa postać była nominowana do Złotej Maliny w dwóch kategoriach: najgorsza nowa gwiazda i najgorsza aktorka drugoplanowa. U boku swojego męża wystąpiła ponownie w roli prześladowanej przez okrutnego seryjnego mordercę modelki Ingrid w kryminalnym filmie akcji Kobra (Cobra, 1986) i po raz kolejny otrzymała nominację do Złotej Maliny w kategorii „Najgorsza aktorka roku”. W 1987 odbył się głośny rozwód państwa Stallone[10]. Jako Karla Fry, posągowa wspólniczka handlarza bronią, znalazła się w obsadzie komedii sensacyjnej Gliniarz z Beverly Hills II (Beverly Hills Cop II, 1987) z Eddiem Murphym.

W okolicach Bożego Narodzenia 1987 menadżer Nielsen skontaktował się z muzykiem Dieterem Bohlenem (Blue System, Modern Talking), któremu zaoferowano ok. 600 tys. dolarów za realizację nagrań w studiu Spiama w Los Angeles. Po nagraniu kilku taśm demo z Brigitte Nielsen, Dieter wrócił do Niemiec i poprawił demówki. Projekt upadł, ponieważ prawnicy Nielsen zdecydowali, że Bohlen może napisać dla niej tylko trzy piosenki. Po tej wiadomości Bohlen nie był już zainteresowany dalszą współpracą[11]. Pod koniec 1987 Nielsen nagrała w duecie z austriackim piosenkarzem Falco singel „Body Next to Body”, którego producentem był Giorgio Moroder. Piosenka ta trafiła na jej debiutancką płytę Everybody Tells a Story.

Brała udział w drugorzędnych włoskich dramatach – Bye Bye Baby (1988, jeszcze jedna nominacja do Złotej Maliny) u boku Carol Alt, Luca Barbareschi i Jasona Connery i Domino (1988). Była brana pod uwagę do roli królowej Marii Zofii Bawarskiej w komediodramacie historycznym Luigiego Magniego[ Król Neapolu (’O Re, 1989), którą przyjęła Ornella Muti. W telewizyjnym filmie fantastycznonaukowym CBS Morderstwo w księżycowej poświacie (Murder by Moonlight, 1989) zagrała agentkę NASA[12] z Julianem Sandsem[13]. W dreszczowcu erotycznym Więzienie kobiet 2 (Chained Heat II, 1993) wystąpiła w roli uzależnionej od narkotyków perwersyjnej naczelniczki czeskiego więzienia o skłonnościach lesbijskich[14][15]. Mimo tego była jednak absolutną gwiazdą kina światowego końca lat 80., która zgasła równie szybko, jak się pojawiała. Powodzeniem wśród widzów cieszyły się zwłaszcza jej role kobiet heroicznych, wyrachowanych i żądnych władzy, jak choćby kultowa dziś Czerwona Sonja czy Czarna Wiedźma z serii włoskich baśni telewizyjnych Fantaghiro (Fantaghirò, 1992-1996).

Pojawiła się w teledysku do przeboju Michaela Jacksona „Liberian Girl” (1989) oraz zespołu Korn do piosenki „Make Me Bad”' (2000) jako lekarka z Udem Kierem, Tatjaną Patitz i Shannyn Sossamon. Kandydowała do roli Gayle w sensacyjnym filmie fantastycznonaukowym BattleQueen 2020 (2001), jednak propozycja trafiła do Julie Strain. Miała zagrać postać Fran w komedii sportowej Zabawy z piłką (Dodgeball: A True Underdog Story, 2004), jednak ostatecznie zaangażowano Missi Pyle. Wydała kilka singli z muzyką taneczną, w tym „No More Turn Back” (2000), „Tic Toc” (2001) i „You’re No Lady” (2002) w duecie z drag-queen RuPaul, gdzie użyła swojego prawdziwego imienia Gitta[16].

W lipcu 2017 dostała się do obsady w roli superzłoczyńcy w sensacyjnym serialu Gods and Secrets, gdzie zastąpiła Marka Sallinga, który został aresztowany pod zarzutem posiadania pornografii dziecięcej[17].

W 2018 powróciła na kinowy ekran w dramacie sportowym Creed II jako Ludmilla Drago, ex-żona Ivana (Dolph Lundgren), matka Viktora (Florian Munteanu), która porzuciła go w okresie niemowlęcym[18].

Życie prywatne edytuj

W drugiej połowie lat 70. wyszła za fotografika Lukę Rossiego[19]. W 1982 poznała duńskiego muzyka i kompozytora Kaspera Windinga[20], którego poślubiła w kwietniu 1983. Mają syna Juliana (ur. 12 kwietnia 1984 w Kopenhadze). W październiku 1984 małżeństwo się rozpadło[20].

W latach 1984–1985 romansowała z Arnoldem Schwarzeneggerem[20]. Spotykała się z brytyjskim wokalistą grupy muzycznej Simply Red Mickie Hucknallem[20], aktorem Seanem Pennem[20] i raperem Vanillą Ice[20]. 15 grudnia 1985 w posiadłości Irwina Winklera w Beverly Hills poślubiła Sylvestra Stallone’a. Małżeństwo przetrwało 19 miesięcy i zakończyło się 13 lipca 1987.

Romansowała z reżyserem Tonym Scottem (1987) i jego sekretarką Kelly Sahnger (1987–1988)[21][22]. W latach 1988–1990 była w nieformalnym związku z amerykańskim futbolistą Markiem Gastineau (ur. 1956)[19].

Od 29 września 1990 do maja 1992 tworzyła związek małżeński z Sebastianem Copelandem, kuzynem Orlanda Blooma. Od 17 grudnia 1993 do kwietnia 2005 jej kolejnym mężem był szwajcarski kierowca rajdowy Raoul Meyer Ortolani (ur. 1960), z którym ma dwóch synów: Douglasa Aarona (ur. 20 kwietnia 1993) i Raoula Ayrtona Juniora (ur. 21 maja 1995). W latach 2003–2005 jej narzeczonym był amerykański raper Public Enemy Flavor Flav (ur. 1959).

W marcu 2005 poznała włoskiego byłego modela i barmana, producenta filmowego Mattię Dessìego (ur. 1978). Para pobrała się 8 lipca 2006 na Malcie[23]. 22 czerwca 2018 urodziła piąte dziecko, córkę Fridę[24].

Filmografia edytuj

Rok Tytuł Rola Reżyser Uwagi
1985 Czerwona Sonja (Red Sonja) Czerwona Sonja Richard Fleischer Złota Malina dla Najgorszej Gwiazdy, nominacja do Złotej Maliny dla Najgorszej Aktorki
Rocky IV Ludmilla Vobet Drago Sylvester Stallone nominacja do Złotej Maliny w dwóch kategoriach: Najgorsza Nowa Gwiazda i Najgorsza Aktorka Drugoplanowa
1986 Kobra (Cobra) Ingrid Knudsen George Pan Cosmatos nominacja do Złotej Maliny dla Najgorszej Aktorki Roku
1987 Gliniarz z Beverly Hills II (Beverly Hills Cop II) Karla Fry Tony Scott
1988 Bye Bye Baby Lisa Enrico Oldoini nominacja do Złotej Maliny dla Najgorszej Aktorki
Domino Domino Ivana Massetti
1989 Michael Jackson: Liberian Girl Brigitte Nielsen James Yukich teledysk
Morderstwo w kosmosie (Murder by Moonlight) Maggie Bartok Michael Lindsay-Hogg TV
1992 976: Zły 2 (976-EVIL 2: The Astral Factor) Agnes Jim Wynorski
Fantaghiro 2 (Fantaghirò 2) Czarna Wiedźma / Czarna Królowa Lamberto Bava TV
Misja sprawiedliwości (Jin san jiao qun ying hui) dr Rachel K. Larkin Steve Barnett
Agent zero zero (The Double 0 Kid) Rhonda Duncan McLachlan
Counterstrike (serial TV) Monica Steile Bruno Gantillon odc. "Bastille Day Terror"
1993 Klątwa czarnoksiężnika (Fantaghirò 3) Czarna Wiedźma / Czarna Królowa Lamberto Bava TV
Więzienie kobiet 2 (Chained Heat II) Magda Kassar Paul Nicholas
1994 Fantaghiro 4 Czarna Wiedźma / Czarna Królowa Lamberto Bava TV
1995 Cichy zabójca Yakuza (Codename: Silencer) Sybil Talun Hsu
Compelling Evidence Michelle Stone Donald Farmer
Galaxis Ladera William Mesa
1996 Fantaghiro 5 Czarna Wiedźma / Czarna Królowa Lamberto Bava TV
Śnieżna akademia (Snowboard Academy) Mimi John Shepphird
1998 Paparazzi Pani Gitte Alain Berbérian
1999 Ona jest za wysoka (She's Too Tall) Veronica Lamar Redge Mahaffey także producentka i scenarzystka
2000 Hostile Environment Minna David A. Prior
Dzień zagłady (Doomsdayer) Elizabeth Gast Michael J. Sarna
Un posto al sole Gitte Vincenzo Terracciano serial TV
2007 Voyage: Killing Brigitte Nielsen Brigitte Alki David TV
2008 The Hustle bogata kobieta Deon Taylor
2009 The Fish wojowniczka Demetrius Navarro
Nite Tales: The Series (serial TV) Mona Deon Taylor odc.: "Black Widow"
2010 Big Money Rustlas Żona Paul Andresen
2011 Roman barbarzyńca (Ronal the Barbarian) Królowa Amazonek (głos) Kresten Vestbjerg Andersen, Thorbjorn Christoffersen film animowany
SOKO Stuttgart (serial TV) Gina Wartenberg Claudia Römer odc.: "Stuttgart ist sexy"
2012 EldoradoEldorado Angel Richard Driscoll
2013 The Key Mayk Azzato film krótkometrażowy
2014 Mercenaries Ulrika Christopher Ray
Dorastająca nadzieja (Raising Hope, serial TV) Svetlana Rebecca Asher odc.: "Road to the Natesville"
2015 Portlandia Brigitte Nielsen Jonathan Krisel odc.: "Healthcare"
2018 Creed II Ludmilla Drago Steven Caple Jr.

Dyskografia edytuj

albumy edytuj

  • 1988: Every Body Tells a Story (wyd. TELDEC)[25]
  • 1992: I'm the One... Nobody Else (wyd. Ricordi)[25]
  • 2008: Brigitte Nielsen (reedycja I'm the One... Nobody Else i Every Body Tells a Story)[26]

single edytuj

  • 1987: „Body Next to Body” – z Falco (nr 6 w Austrii, nr 22 w Niemczech, nr 1 w Japonii)[25]
  • 1987: „Every Body Tells a Story” (nr 38 we Włoszech; nr 15 w Niemczech)[25]
  • 1988: „Maybe"[25]
  • 1988: „Siento” (tylko Ameryka Południowa)[25]
  • 1988: „It's a Strange Love"[25]
  • 1990: „Rockin' Like a Radio”[25]
  • 1991: „My Girl (My Guy)”[25]
  • 1992: „How Could You Let Me Go?"[25]
  • 1993: „Work That Body"[25]
  • 2000: „No More Turning Back” (jako Gitta); realizacja Jive; (nr 1 w Hiszpanii, nr 1 Eurodance chart; nr 64 w Holandii, nr 54 w Wielkiej Brytanii)[25]
  • 2000: „Everybody's Turning Back” (jako Gitta i Rozalla)[25]
  • 2001: „Tic Toc” (jako Gitta; 2001; realizacja Blanco y Negro Music)[25]
  • 2002: „You're No Lady” (jako Gitta z RuPaul); realizacja Do It Yourself (nr 1 w Hiszpanii)
  • 2012: „Misery” (jako Gitte Nielsen z Spleen United)[25]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Personalidade: Brigitte Nielsen (Dinamarca). InterFilmes.com. [dostęp 2016-05-21]. (port.).
  2. ↑ Brigitte Nielsen. Listal. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  3. ↑ Brigitte Nielsen – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-05-21]. (rum.).
  4. ↑ Brigitte Nielsen Actor, Singer. „TV Guide”. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  5. ↑ Artista Brigitte Nielsen (15 de Julho de 1963). Filmow. [dostęp 2017-07-21]. (port.).
  6. ↑ Brigitte Nielsen Biography (1963-). Film Reference. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  7. ↑ Brigitte Nielsen Magazines. FamousFix.com. [dostęp 2021-07-29]. (ang.).
  8. ↑ Cher Martinetti (2017-07-18): Chosen One of the Day: Brigitte Nielsen as She-Hulk. Syfy Wire. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
  9. ↑ Brigitte Nielsen Awards. FamousFix.com. [dostęp 2021-07-29]. (ang.).
  10. ↑ Brigitte Nielsen. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  11. ↑ Dieter Bohlen: Blue System and other artists. The Dieter Bohlen site. [dostęp 2022-05-21]. (niem.).
  12. ↑ Hal Erickson: Brigitte Nielsen Biography. AllMovie. [dostęp 2021-07-29]. (ang.).
  13. ↑ Murder by Moonlight (1989). Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-07-29]. (ang.).
  14. ↑ Magda Kassar (Chained Heat II). The Female Villains. [dostęp 2021-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-29)]. (ang.).
  15. ↑ Chained Heat II (1993). Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-07-29]. (ang.).
  16. ↑ Brigitte Nielsen Trivia. FamousFix.com. [dostęp 2021-07-29]. (ang.).
  17. ↑ Todd Spangler (2017-07-14): Brigitte Nielsen Joins ‘Adi Shankar’s Gods and Secrets’ Series, Replacing Actor Busted for Child Porn. „Variety”. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
  18. ↑ Mike Vulpo (2018-05-27): 'Creed 2' exclusive: Brigitte Nielsen discusses her knockout return. „USA Today”. [dostęp 2018-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-06)]. (ang.).
  19. ↑ a b Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991, s. 133. OCLC 830999173. (pol.).
  20. ↑ a b c d e f Brigitte Nielsen Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-05-26]. (ang.).
  21. ↑ The Stallones: Sex on the Sly?. „People”. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  22. ↑ Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991, s. 134. OCLC 830999173. (pol.).
  23. ↑ Ross Mcdonagh (2017-07-07): The look of love! Brigitte Nielsen, 53, and husband Mattia Dessi, 38, head for lunch hand-in-hand in Los Angeles. „Daily Mail”. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  24. ↑ Brigitte Nielsen została matką. Była żona Sylvestra Stallone ma 54 lata. Interia.pl. [dostęp 2018-06-25]. (pol.).
  25. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Brigitte Nielsen w bazie Discogs.com (ang.)
  26. ↑ Brigitte Nielsen Album Discography. AllMusic. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brigitte_Nielsen&oldid=73180141”