Bronisław Koskowski

farmaceuta polski

Bronisław Koskowski (ur. 12 listopada 1863 w Łaszczowie, zm. 9 kwietnia 1946 w Warszawie) – polski farmaceuta i organizator studiów farmaceutycznych w Warszawie.

Bronisław Koskowski
Ilustracja
1928
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1863
Łaszczów, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 1946
Warszawa, Polska

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

farmaceuta

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor

Grób Bronisława Koskowskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (marzec 2012)

Życiorys edytuj

Po ukończeniu studiów objął aptekę w Łaszczowie, gdzie od 1886 prowadził badania nad higieną i jakością środków spożywczych.

W okresie 1896–1908 prowadził kursy farmaceutyczne we Lwowie i w Warszawie. Był członkiem Ligi Narodowej w latach 1905–1908[1].

Brał również udział w przerzucie nielegalnych wydawnictw i prasy ("Polak" i "Przegląd Wszechpolski") z Galicji na tereny Zamojszczyzny. W 1896 roku carska żandarmeria wpadła na trop działalności łaszczowskiego farmaceuty, czego następstwem była rewizja jego mieszkania.

Był pracownikiem Rady Lekarskiej Tymczasowej Rady Stanu[2].

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

W latach 1922–1931 i 1945–1946 był profesorem farmacji stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego, w tym wykładowcą Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Warszawskiego.

W czasie niemieckiej okupacji Warszawy współorganizował i prowadził tajne studia farmaceutyczne. Konspiracyjne dyplomy magistrów farmacji miały formę listu pisanego przez Koskowskiego do absolwenta o bezprzedmiotowej treści, lecz rozpoczynającego się słowami: Szanowny Panie Magistrze; Szanowna Pani Magister. Wszystkie wystawione w ten sposób dyplomy były honorowane przez odradzające się po wojnie struktury akademickie i władze.

Pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim, kwatera 142-VI-5[4]. Jego imię nosi jedna z sal w budynku Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego przy ul. Banacha.

Jego synem był Włodzimierz Koskowski, polski farmakolog, dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, prezes Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża.

Publikacje edytuj

Bibliografia edytuj

  • Łaszczów: wczoraj-dziś-jutro. Urząd Miasta w Łaszczowie, 2010. ISBN 978-83-924534-6-8.

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 576.
  2. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 222.
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.
  4. Cmentarz Stare Powązki: BRONISŁAW KOSKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-02].

Linki zewnętrzne edytuj