Bronowice (województwo lubelskie)
Bronowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Puławy, przy drodze wojewódzkiej nr 738 i jej odgałęzieniu drodze wojewódzkiej nr 741.
| Artykuł |
51°25′55″N 21°54′46″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°28'N, 21°55'E |
| - błąd |
19962 m |
| Odległość |
2140 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
550[1] |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
24-100 |
| Tablice rejestracyjne |
LPU |
| SIMC |
0389908 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Puławy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu puławskiego  | |
 51°25′55″N 21°54′46″E/51,431944 21,912778
| |
Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego[2]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.
Przez Bronowice płynie rzeczka Klikawka, która jest dopływem Wisły. W miejscowości istniał kiedyś zamek wybudowany przez Krzysztofa Firleja, a po jego zburzeniu powstał pałac Herniczków. Do naszych czasów zachowały się tylko schody, na miejscu pałacu zbudowano szkołę, w której w 2010 r. zrobiono boiska. Znajduje się tu też zabytkowy park, w którym pracował ojciec Ewy Szelburg-Zarębiny. Na skrzyżowaniu dróg stoi, postawiony w 1917 roku, pomnik upamiętniający przegląd wojsk Tadeusza Kościuszki podczas wojny[3].
Historia.Edytuj
Od czasów średniowiecza Bronowice należały do grodów systemu grodów, które strzegły przeprawy przez Wisłę. W XV wieku właścicielem Bronowic, był Warsz Michałowski. W XVI wieku, tereny miejscowości przeszły pod władanie Firlejów. W drugiej połowie XVI wieku, Krzysztof Firlej herbu Lewart – ówczesny właściciel zbudował w tym miejscu siedzibę rodową o charakterze obronnym i założył malowniczy ogród z widokiem na przeciwległy brzeg Wisły.
Od II połowy XVII wieku dobra bronowickie poprzez częstą zmianę właścicieli podupadały i w I połowie XIX wieku z pałacu wybudowanego 200 lat wcześniej pozostała jedynie dwukondygnacyjna wieża mieszkalna określana mianem pałacyku mieszkalnego.
W 1876 r. dobra bronowickie (Bronowice wraz z folwarkami Kajetanów, Łęki i Sarnów) nabył Kazimierz Franciszek Herniczek herbu Kotwicz, syn Stanisława Herniczka z Potoczka i Heleny z Prądzyńskich (córki gen. Ignacego Prądzyńskiego). Około 1880 roku na piwnicach dawnego zamku wzniesiono nowy pałac[4]. Założony w owym czasie park wraz z aleją grabową zachował się do czasów dzisiejszych.
10 kwietnia 1899 r. w domku dworskiego ogrodnika urodziła się Ewa Szelburg-Zarembina, powieściopisarka, poetka, dramaturg, eseistka[5].
Herniczkowie byli ostatnimi właścicielami majątku. Pałac w Bronowicach spłonął w 1945 r. wraz z biblioteką i pamiątkami rodzinnymi[4]. Ostatecznie w 1958 r. ruiny pałacu rozebrano i wybudowano szkołę[6].
Jak głosi legenda, w Bronowicach przeglądu swoich wojsk dokonał Tadeusz Kościuszko. W 1917 roku w setną rocznicę śmierci przywódcy insurekcji kościuszkowskiej społeczeństwo wybudowało pomnik upamiętniający to wydarzenie. Istnieje do dnia dzisiejszego. Obecnie w Bronowicach działa szkoła podstawowa, dwa sklepy spożywczo-przemysłowe i jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. W: Narodowy Spis Powszechny 2011 [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-04-20].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Paweł Nocek, Bronowice - pomnik ku czci Tadeusza Kościuszki, Gmina Puławy, 23 września 2013 [dostęp 2020-11-24] (pol.).
- ↑ a b Kazimierz Franciszek Herniczek [w:] Ziemianie polscy XX wieku. Słownik Biograficzny, część 2, Warszawa 1994, s. 75
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 718.
- ↑ Historia szkoły, Szkoła Podstawowa w Bronowicach
Linki zewnętrzneEdytuj
- Bronowice (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 381.