Bruk korytowy – najgrubszy materiał skalny składany na dnie koryta rzecznego, zwykle związany z głównym nurtem[1]. Tworzy się dzięki wymywaniu z danej strefy dna przez prąd lżejszych i drobniejszych ziaren[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. R. Gradziński i inni, Zarys sedymentologii, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1986, s. 399, ISBN 83-220-0275-0, OCLC 925761433.
  2. Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 21, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.