Wikipedia

Brytyjska Formuła 4

Brytyjska Formuła 4
Kategoria Formuła 4
Kraj  Wielka Brytania
Pierwszy sezon 2015
Nadwozie Tatuus
Silnik Abarth
Opony Pirelli
Ostatni mistrz Matthew Rees

Brytyjska Formuła 4 (oryg. F4 British Championship) – seria wyścigowa powstała w 2015 roku, spełniająca regulacje FIA dla Formuły 4. Powstała decyzją Motor Sports Association. Mistrzostwa zastąpiły i odbywają się na bazie dawnej Brytyjskiej Formuły Ford.

Historia edytuj

Powstanie serii wiąże się z inicjatywą Gerharda Bergera i FIA, którzy w marcu 2013 doprowadzili do utworzenia Formuły 4[1]. Celem serii jest uregulowanie hierarchii sportów motorowych i uczynienie jej bardziej przejrzystą. Regulamin Formuły 4 normuje koszty, takie jak koszt samochodu (maksimum 30 000 euro) i koszty poniesione w całym sezonie (maksimum 100 000 euro). Pierwszymi mistrzostwami według regulaminu Formuły 4 były Włoska Formuła 4 i Południowoamerykańska Formuła 4. Brytyjska Formuła 4 została utworzona z inicjatywy Motor Sports Association w sierpniu 2014[2]. Na pierwszy sezon zaplanowano dziesięć eliminacji[3].

Samochód edytuj

Do 2021 roku wszystkie samochody w serii dostarcza Mygale. Pojazdy te są wykonane z kompozytów włókna węglowego. Napędza je silnik Ford 1,6 EcoBoost o pojemności 1,6 litra i mocy 160 KM. Od 2022 roku zespoły będą używać bolidów Tatuus z silnikami Abarth[4].

Mistrzowie edytuj

Sezon Mistrz Zespół Źródło
2015   Lando Norris   Carlin [5]
2016   Max Fewtrell   Carlin [6]
2017   Jamie Caroline   Carlin [7]
2018   Kiern Jewiss   Double R Racing [8]
2019   Zane Maloney   Carlin [9]
2020   Luke Browning   Fortec Motorsport [10]
2021   Matthew Rees   JHR Developments [11]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ben Anderson, Jamie O'Leary: FIA reveals Formula 4 plan. [w:] autosport.com [on-line]. Autosport, 2013-03-21. [dostęp 2015-07-20]. (ang.).
  2. ↑ Scott Mitchell, MSA to allow 15-year-olds in UK single-seaters from 2015 [online], Haymarket Media, 13 sierpnia 2014 [dostęp 2015-07-20].
  3. ↑ BTCC 2015 calendar confirmed. [w:] Crash.net [on-line]. Crash Media Group, 2014-08-18. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  4. ↑ Motorsport UK announces chassis and engine supply package for F4 British Championship from 2022. motorsportuk.org, 2021-08-14. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  5. ↑ MSA Formula Certified by FIA Powered by Ford EcoBoost 2015 standings. driverdb.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  6. ↑ F4 British Championship certified by FIA - powered by Ford 2016 standings. driverdb.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  7. ↑ F4 British Championship certified by FIA - powered by Ford 2017 standings. driverdb.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  8. ↑ F4 British Championship certified by FIA - powered by Ford 2018 standings. driverdb.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  9. ↑ F4 British Championship powered by Ford 2019 standings. driverdb.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  10. ↑ F4 British Championship powered by Ford EcoBoost 2020 standings. driverdb.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  11. ↑ F4 British Championship certified by FIA powered by Ford 2021 standings. driverdb.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brytyjska_Formuła_4&oldid=66103545”