Buczek (powiat białogardzki)
Buczek (niem. Butzke) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 261 mieszkańców.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
44 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2007) |
261 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
78-200[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZBI |
| SIMC |
0302741 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego  | |
 54°02′22″N 16°06′24″E/54,039444 16,106667[1]
| |
Wieś wchodząca w skład sołectwa: Zaspy Małe.
Geografia edytuj
Wieś wielodrożnicowa, położona pomiędzy Pomianowem, a miejscowością Zaspy Małe, ok. 10 km na wschód od Białogardu.
Nazwa edytuj
Nazwa wywodzi się od słowiańskiego antroponimu Buczek, Buszek bądź Buszko[3]. Nazwa niemiecka Butzke oraz nazwisko rodu von Butzke są adaptacjami nazwy słowiańskiej[3].
Historia edytuj
Miejscowość o metryce średniowiecznej (pierwsza wzmianka 1346[3]) i gniazdo rycerskiego rodu, który wziął od niego swoje imię. Butzke. Majątek nadano rodzinie Butzke jako lenno w 1555 r. przez księcia Barnima IX. W XVII wieku podzielony na dwie części, z których jedna przeszła w ręce rodziny Lorenz. W drugiej połowie XVIII wieku majątek ponownie scalony przez rodzinę von Butzke i przekształcono w alodium. W 1804 r. majątek kupiła rodzina von Kleist, w 1812 r. odkupił go dzierżawca von Kleistów – Mielke, a następnie w 1828 r. Langerbeck, który wybudował dwór i zabudowania folwarczne. Od 1856 r. do końca II wojny światowej majątek był własnością rodziny Lobeck[4].
Zabytki i ciekawe miejsca edytuj
- nieczynny cmentarz ewangelicki z poł. XIX wieku z zabytkowym układem przestrzennym oraz grupą świerków, bluszczem, konwalią majową, barwinkiem oraz krzewiastym okazem cisa, znajduje się na wzniesieniu koło 300 m na północ od wsi w lesie
- grodzisko wyżynne, cyplowe datowane na IX–X wiek, usytuowane na wzniesieniu o stromych zboczach otoczone z trzech stron podmokłymi łąkami z warstwą kulturową i materiałem archeologicznym. Odkryto je 2,5 km na północny wschód w widłach rzeki Radew i Chotla. Jest to przykład doskonale zachowanego osiedla obronnego Słowian z okresu wczesnego średniowiecza. Jest to obszar o wymiarach (125 × 125) m i obecnie pokryty krzewami i drzewami liściastymi
- liczne ułamki bursztynu odkryto w 1870 r. na dnie wyschniętego tam jeziora (Alte See), a w latach 1877–1878 w efekcie przeprowadzonych prac wykopaliskowych wydobyto ponad tysiąc paciorków szklanych i bursztynowych, metalowe ozdoby stroju, monety srebrne, pierścienie, przęśliki i naczynia gliniane; jezioro to było uznawane jako miejsce składania depozytów o znaczeniu religijnym manifestujące świętość wody jako źródła życia
Gospodarka edytuj
Rolnicy ze wsi specjalizują się w hodowli trzody chlewnej.
Przyroda edytuj
W okolicy wsi znajdują się liczne torfowiska niskie.
Kultura i sport edytuj
W miejscowości znajduje się świetlica wiejska oraz boisko sportowe.
Ludowy Zespół Sportowy we wsi to „Morena” Buczek, należący do Gminnego Zrzeszenia LZS.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 12098
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 103 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c Andrzej Chludziński, Toponimia powiatu białogardzkiego, Pruszcz Gdański: Jasne, 2021, s. 19, ISBN 978-83-61076-02-5.
- ↑ „Starostwo Powiatowe”. Białogard.
Bibliografia edytuj
- Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005