Budowla obronna w Fałkowie

Budowla obronna w Fałkowie – pierwszy raz wzmiankowano istnienie zamku w 1418 roku w dokumencie opisującym podział majątku. Obiekt mógł istnieć wcześniej, bo biskup krakowski Piotr z Fałkowa (1347-1348) miał pochodzić "de castro Falkow". Obecnie istniejące ruiny dworu pochodzą z początku XVII w. Stoją na wzniesieniu, otoczone fosą wypełnioną wodą. Zachowane mury pierwszego piętra z oknami i bramą wjazdową oraz piwnice. Do zamku prowadził drewniany most zwodzony. Ze względu na niewielkie rozmiary, historycy sztuki uznają kamienno-ceglany budynek nie za zamek, lecz dwór obronny. Zamek uległ zniszczeniu w XVII wieku, głównie pod naporem Szwedów.

Dwór obronny w Fałkowie
Symbol zabytku nr rej. A.479/1-4 z 16.09.1972 i z 15.02.1995 (zespół dworski)[1]
Ilustracja
Dwór obronny w Fałkowie (2006)
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Miejscowość

Fałków

Typ budynku

dwór obronny

Rozpoczęcie budowy

XIV wiek

Zniszczono

XVII wiek

Położenie na mapie gminy Fałków
Mapa konturowa gminy Fałków, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dwór obronny w Fałkowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór obronny w Fałkowie”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór obronny w Fałkowie”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór obronny w Fałkowie”
Ziemia51°08′01,9″N 20°06′30,2″E/51,133861 20,108389

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj