Wikipedia

Budynek przy ul. Stanisława Konarskiego 10 w Sanoku

Budynek przy ul. Stanisława Konarskiego 10 w Sanoku – budynek w Sanoku.

Budynek przy ul. Stanisława Konarskiego 10 w Sanoku
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Adres

ul. Stanisława Konarskiego 10
38-500 Sanok (Śródmieście)[1]

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Stanisława Konarskiego 10 w Sanoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Stanisława Konarskiego 10 w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Stanisława Konarskiego 10 w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Stanisława Konarskiego 10 w Sanoku”
Ziemia49°33′16,8″N 22°12′11,6″E/49,554667 22,203222
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia edytuj

Pierwotnie budynek stanowił koszary wojskowe C. K. Armii[2][3] (określane jako koszary „na stawisku”[4]). Na przełomie XIX/XX budynek był pod numerem konskrypcyjnym 211[5]. W okresie II Rzeczypospolitej w budynku podjęła działalność Szkoła (Męska) im. Grzegorza z Sanoka od roku szkolnego 1929/1930[6][7] (zwyczajowo była określana jako „Szkoła na Stawiskach”[8][9][10]). W 1931 szkoła działała w budynku pod adresem ul. Stanisława Konarskiego 8[11]. W tym czasie w budynku funkcjonowała także Szkoła Handlowa[12].

Po zakończeniu II wojny światowej w budynku zaczęła działać Męska Publiczna Szkoła Powszechna im. Grzegorza z Sanoka[13]. W 1960 szkoła została przeniesiona do nowej siedziby przy ulicy Jana Kochanowskiego 2 w dzielnicy Błonie, na gruntach darowanych przez Zdzisława Beksińskiego i Rogowskiego[13] (później stworzono tam Gimnazjum Nr 1 im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku[14]).

W 1965 do budynku został przeniesiony internat Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Sanoku (założonego w 1961 jako Państwowy Zakład Wychowawczy)[15]. W Ośrodku kształcenie otrzymują dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym, głębokim, z autyzmem[16].

W okresie PRL w budynku podjęło działalność schronisko młodzieżowe w ramach Zakładu Wychowawczego[17]. W obiekcie funkcjonuje także Szkolne Schronisko Młodzieżowe[18].

Na przełomie XX/XXI wieku dyrektorem SOSW była Anna Sieczkowska[19].

W 2017 zostało zarejestrowane Stowarzyszenie „Bądźmy Razem” przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Sanoku[20].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Lokalizacja ośrodka. sosw.sanok.pl. [dostęp 2022-09-05].
  2. ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych. Trudne lata powojenne. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 855. ISBN 83-86077-57-3.
  3. ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 45. ISBN 978-83-935385-7-7.
  4. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 106, s. 3, 11 kwietnia 1897. 
  5. ↑ Alojzy Zielecki, Budownictwo i gospodarka komunalna, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 398.
  6. ↑ Wojciech Sołtys: Dwuletnia Szkoła Handlowa – Gimnazjum Kupieckie (1925-1939). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 13, 16, 21. ISBN 83-903469-0-7.
  7. ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 46. ISBN 978-83-935385-7-7.
  8. ↑ Wojciech Sołtys: Dwuletnia Szkoła Handlowa – Gimnazjum Kupieckie (1925-1939). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 20–21. ISBN 83-903469-0-7.
  9. ↑ Tadeusz Hoff: Wspomnienia Sybiraka. Rzeszów: Libri Ressovienses, 1999, s. 220. ISBN 83-87799-03-3.
  10. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 392,. ISBN 978-83-60380-26-0.
  11. ↑ Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 62.
  12. ↑ Wojciech Sołtys: Dwuletnia Szkoła Handlowa – Gimnazjum Kupieckie (1925–1939). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 21. ISBN 83-903469-0-7.
  13. ↑ a b Krystyna Chowaniec: W latach powojennych. Szkoły podstawowe. Szkoła Podstawowa nr 1. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 865. ISBN 83-86077-57-3.
  14. ↑ Kontakt. g1sanok.edupage.org. [dostęp 2016-05-26].
  15. ↑ Historia ośrodka. sosw.sanok.pl. [dostęp 2016-05-26].
  16. ↑ Cele i zadania Ośrodka. sosw.sanok.pl. [dostęp 2016-05-26].
  17. ↑ Stanisław Kłos: Województwo rzeszowskie. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1969, s. 341.
  18. ↑ Szkolne Schronisko Młodzieżowe – Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. soswsanok.spanie.pl. [dostęp 2016-05-26].
  19. ↑ Czesław Skrobała. Doceniono pedagogów. „Tygodnik Sanocki”. Nr 45 (521), s. 3, 9 listopada 2001. 
  20. ↑ Stowarzyszenie „Bądźmy Razem” przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczy w Sanoku. krs-online.com.pl. [dostęp 2019-06-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Budynek_przy_ul._Stanisława_Konarskiego_10_w_Sanoku&oldid=68246819”