Budzyń (Kraśnik)
Budzyń (dawniej Budzyń Fabryczny) – niewielka dzielnica Kraśnika pomiędzy głównymi częściami miasta: dzielnicą Fabryczną i dzielnicą Starą (Lubelską).
| Dzielnica Kraśnika | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Kraśnika |
1939–1972, 1975[1][2][3] |
| SIMC |
0956135 |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Tablice rejestracyjne |
LKR |
Położenie na mapie Kraśnika  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego  | |
 50°56′54″N 22°11′49″E/50,948333 22,196944
| |
Historia edytuj
Prywatne miasto szlacheckie Budzin lokowane w 1531 roku[4], położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim w województwie lubelskim[5].
W latach 1867–1939 należał do gminy Dzierzkowice w powiecie janowskim. W Królestwie Polskim przynależała do guberni lubelskiej[6], a w okresie międzywojennym do województwa lubelskiego. Tam, 14 października 1933 wszedł w skład nowo utworzonej gromady Budzyń w granicach gminy Dzierzkowice, składającej się ze wsi Budzyń, folwarku Budzyń, osady młyńskiej Budzyń i osady Dąbrowa-Gajówka Ordynacka[7].
1 kwietnia 1939 całą gromadę Budzyń włączono do włączono do Kraśnika[1]. Po 1945 w powiecie kraśnickim[8].
W granicach Kraśnika Budzyń przetrwał bez zmian do końca 1972 roku. W związku z reformą administracyjną kraju, 1 stycznia 1973, większą część Budzynia (150 ha) wyłączono z Kraśnika i włączono do sąsiedniego (utworzonego w 1954 roku) miasta Kraśnik Fabryczny[2].
Częścią Kraśnika Fabrycznego pozostał zaledwie dwa lata i dziewięć miesięcy, bo już 1 października 1975 miasto Kraśnik Fabryczny zniesiono i włączono je (wraz z m.in. Budzyniem) do Kraśnika[3].
Opis edytuj
Na Budzyniu jest wiele stawów rybnych, w 2006 r. nieopodal ich na rzece Wyżnicy rozpoczęto budowę zalewu w celach wypoczynkowych. Na zachodzie dzielnicy płynie rzeka Wyżnica, a jednocześnie jest granicą Kraśnika. Na Budzyniu istnieje szkoła podstawowa nr 3 im. Adama Mickiewicza oraz Ochotnicza Straż Pożarna. Charakterystyczną cechą jest to, straż ma nazwę Ochotnicza Straż Pożarna w Budzyniu, a nie Ochotnicza Straż Pożarna w Kraśniku. W obrębie ulic Urzędowskiej i Energetycznej znajdują się największe w mieście Ogródki Działkowe. Przy ulicy Energetycznej 4 położona jest ważna Stacja elektroenergetyczna (rozdzielnia, Główny Punkt Zasilania) 110 kV/SN Kraśnik-Budzyń zasilająca cały powiat kraśnicki oraz inne tereny. Tereny zalewu mają być przyłączone do miasta w 2011 roku oraz niewielka część wsi Dąbrowa-Bór. Tam powstanie Strefa Ekonomiczna. Przez Budzyń przebiega główna arteria Kraśnika ul. Urzędowska, która jest drogą wojewódzką nr 833. Tą ulicą przebiega większość linii komunikacyjnych MPK Kraśnik i przewoźników prywatnych. Na skrzyżowaniu ulic: Urzędowskiej, Budzyńskiej i Nadstawnej jest sygnalizacja świetlna. Przez dzielnicę przebiegają ulice: Budzyńska, Chłodna, Długa, Energetyczna, Nadstawna oraz Urzędowska.
W czasach II wojny światowej działało tu getto, podobóz Lublin (KL) (Majdanek).
Granice dzielnicy edytuj
- Od wschodu granica przebiega po nieczynnych torach kolejowych do Fabryki Łożysk Tocznych w Kraśniku, jednocześnie granica Kraśnika (z gminą wiejską Kraśnik). Tereny na wschód od tej granicy mają zostać przyłączone do miasta, gdzie powstanie Strefa Ekonomiczna.
- Od zachodu granica przebiega po zalewie i rzece Wyżnicy, jest jednocześnie granicą Kraśnika (z gminą wiejską Kraśnik oraz z gminą Dzierzkowice).
- Od południa granica przebiega po ulicy Długiej, graniczy z dzielnicą Piaski.
- Od północy granica przebiega po ulicach: Energetycznej i Chłodnej, granica z dzielnicą Fabryczną.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 23, poz. 147
- ↑ a b Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
- ↑ a b Dz.U. z 1975 r. nr 28, poz. 147
- ↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 157.
- ↑ Województwo lubelskie w drugiej połowie XVI wieku, Warszawa 1966, mapa
- ↑ Dziennik Praw, rok 1870, tom 70
- ↑ Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr. 22, poz. 181.
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 26, poz. 159