Bukówka (Kielce)
Bukówka – część[1][2] Kielc, znajdująca się na południowo-wschodnich obrzeżach miasta. Sąsiaduje[3] od północy z Ostrą Górką. Na terenie Bukówki mieszczą się koszary wojskowe i osiedle domków jednorodzinnych oraz urząd pocztowy[4]. Otoczona jest przez kompleksy leśne.
Włączona do Kielc 31 grudnia 1961[5].
U podnóża szczytu Telegraf znajduje się cmentarz jeńców radzieckich – miejsce spoczynku 11,2 tys. jeńców, którzy zginęli w istniejącym w pobliżu obozie niemieckim w latach 1941–1944[6].
Nazwa Bukówka znana jest dopiero od 1925 r., pochodzi od identycznie brzmiącej nazwy wzniesienia, usytuowanego na północny wschód od dzielnicy. Najprawdopodobniej występuje tu związek z rosnącymi wokół bukami lub z bukówką, odmianą jabłoni[7].
Przez Bukówkę przechodzi droga wojewódzka nr 764 (ul. Wojska Polskiego[8]) oraz niebieski szlak turystyczny z Chęcin do Łagowa. Bukówka jest punktem początkowym zielonego szlaku spacerowego prowadzącego na ulicę Zamkową.
Dojazd autobusami linii : 1, 11, 25, 33, 34, 54, 108 i N2.
Przypisy
edytuj- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju), integralne części miasta Kielce
- ↑ Kielce nie posiadają jednolitego, usankcjonowanego ustawą podziału administracyjnego, stąd nazwanie Bukówki osiedlem lub dzielnicą może prowadzić do błędu
- ↑ Plan Kielc, różne wydania z lat 1981-2009
- ↑ Interaktywna mapa placówek Poczty Polskiej
- ↑ Dz.U. z 1961 r. nr 49, poz. 263
- ↑ Adam Massalski, Stanisław Meducki, Kielce w latach okupacji hitlerowskiej 1939–1945, Wrocław 1986, s. 375
- ↑ Władysław Dzikowski, Danuta Kopertowska, Toponimia Kielc, Warszawa-Kraków 1976
- ↑ Alfabetyczny wykaz ulic i placów na terenie Kielc (w tym kategorie dróg)