Bukowiec (powiat bieszczadzki)
Bukowiec – opuszczona wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, na granicy Bieszczadzkiego Parku Narodowego i Parku Krajobrazowego Doliny Sanu. Mimo to miejscowość figuruje jako wieś w rejestrze TERYT[4]. Podlega sołectwu Stuposiany.
| wieś | |
 Kamień pokutny w Bukowcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Liczba ludności |
0 |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-713[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RBI |
| SIMC |
0996264 |
Położenie na mapie gminy Lutowiska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
 49°04′20″N 22°50′33″E/49,072222 22,842500[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.
Historia edytuj
Wieś została lokowana w 1580 na prawie wołoskim i stanowiła początkowo własność Kmitów. Uległa wysiedleniu 2 czerwca 1946 w wyniku akcji " Wisła ". Pozostała zabudowa i infrastruktura zostały do 1956 zupełnie rozebrane. Ostatnie pozostałości po Bukowcu zostały w latach 80. XX wieku wymazane przy pomocy materiałów wybuchowych.
Drewniana greckokatolicka cerkiew pw. Objawienia Pańskiego z 1910 została zniszczona w 1935 roku.
Demografia edytuj
W 1943 Bukowiec zamieszkiwały 529 osoby w 124 domach mieszkalnych.
Dane z 1921 roku:
- 355 osób wyznania greckokatolickiego
- 9 wyznania mojżeszowego
Trasa ścieżki dydaktycznej doliną górnego Sanu edytuj
Bukowiec – Beniowa
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 13293
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Stuposiany, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1232 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr TERYT
Linki zewnętrzne edytuj
- Bukowiec (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 462.