Buszenko

jezioro w Polsce

Buszenkojezioro w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin[4].

Buszenko
Ilustracja
Przedwojenny widok na jezioro
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Łagowskie[1]

Wysokość lustra

132,5[2] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

27,9–34,0 ha[2][3]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1275 m[2]
500 m[2]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


7,2[2] m
20,0[2] m

Długość linii brzegowej

3200 m[2]

Objętość

2005,0 tys. m³[2]

Hydrologia
Rzeki wypływające

Jeziorna

Położenie na mapie gminy Sulęcin
Mapa konturowa gminy Sulęcin, na dole nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Buszenko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Buszenko”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Buszenko”
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego
Mapa konturowa powiatu sulęcińskiego, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Buszenko”
Ziemia52°23′46,9″N 15°17′27,6″E/52,396361 15,291000

Położenie i charakterystyka edytuj

Jezioro znajduje się na północ od jeziora Trześniowskiego na terenie poligonu wojskowego i jest w dyspozycji MON, wejście w okolice jeziora wymaga zezwolenia odpowiednich służb wojskowych. Jego linia brzegowa jest dość dobrze rozwinięta, brzegi są pagórkowate, miejscami strome, a nawet urwiste. Roślinność wynurzona (pałka i trzcina pospolita) porasta wokół niemal całej linii brzegowej. Roślinność zanurzona (ramienice, rogatek, włosienicznik krążkolistny) rozmieszczona jest podobnie. Jezioro nie posiada dopływów, a jedyny odpływ to ciek o nazwie Jeziorna, który płynie do położonego kilkaset metrów na północny wschód jeziora Buszno[5].

Hydronimia edytuj

Do 1945 roku jezioro nazywane było Kleiner Bechen See[6]. Obecna nazwa została wprowadzona urzędowo 17 września 1949 roku[7][8].

Morfometria edytuj

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 27,9 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 7,2 m, a maksymalna – 20,0 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 132,5 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 2 000,5 tys. m³[2]. Natomiast A. Choiński szacuje wielkość jeziora na 34,0 ha[3].

Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski jezioro leży na terenie zlewni dziewiątego poziomu Jeziorna do jez. Buszno[9]. Identyfikator MPHP to 187895211[9].

Zagospodarowanie edytuj

Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje wody jezior Buszno i Buszenko wraz z wodami cieku Struga Jeziorna na odcinku od jego źródeł do osi podłużnej mostu na drodze powiatowej Trzemeszno Lubuskie – Wielowieś (obwód rybacki jeziora Buszno na cieku Struga Jeziorna – nr 1)[10]. Gospodarka rybacka na jeziorze nie jest prowadzona, lecz dozwolone jest wędkowanie przez posiadaczy przepustki oraz karty wędkarskiej[11].

Ochrona środowiska edytuj

Jezioro leży na terenie Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach Natura 2000 o nazwie Buczyny Łagowsko-Sulęcińskie[12]. Kilkaset metrów na wschód od jeziora znajduje się użytek ekologiczny o nazwie Buszenko, będący torfowiskiem położonym w bezodpływowej niecce[13]. Nad brzegami jeziora znajdowały się stanowiska kruszczyka szerokolistnego oraz turzycy bagiennej[14].

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Richling i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 174-176, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2022-09-09].
  2. a b c d e f g h i Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 46-47, ISBN 83-86001-29-1.
  3. a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 540. ISBN 83-232-1732-7.
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 30, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Jezioro Buszenko [online], Sulecin.net, 9 września 2022 [dostęp 2022-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-09].
  6. Schermeisel, Meßtischblatt nr. 3557, 1:25 000, 1936
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 17 września 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947, s. 10)
  8. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 13803
  9. a b Hydroportal, Informatyczny System Osłony Kraju [dostęp 2022-09-09].
  10. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia obwodów rybackich. e-dziennik.szczecin.uw.gov.pl, 20 grudnia 2017. [dostęp 2022-09-11].
  11. Sprawy bieżące [online], Koło PZW Wędrzyn [dostęp 2022-09-11].
  12. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar Natura 2000 - Buczyny Łagowsko-Sulęcińskie [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 29 maja 2022 [dostęp 2022-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-29].
  13. Rada Miejska w Sulęcinie, Uchwała nr XLIV/268/10 w sprawie uznania za użytek ekologiczny [online], dzienniki.luw.pl, 9 lipca 2010.
  14. Ryszard Orzechowski, Hieronim Wasielewski, Chronione i zagrożone gatunki flory naczyniowej, [w:] Łagowsko-Sulęciński Park Krajobrazowy – monografia, 2015.