Wikipedia

Bye Bye Man

Bye Bye Man (tytuł oryg. The Bye Bye Man) – amerykański film fabularny z 2017 roku, wyreżyserowany przez Stacy Title w oparciu o scenariusz autorstwa Jonathana Pennera. Projekt bazuje na książce Roberta Damona Schnecka The President's Vampire: Strange-but-True Tales of the United States of America (2005), a dokładniej na rozdziale The Bridge to Body Island[1]. Opowiada historię trójki studentów college'u, którzy prześladowani są przez tajemniczą postać, mającą prowokować ludzi do wyrządzania zła i krzywdy.

Bye Bye Man
The Bye Bye Man
Gatunek

horror

Rok produkcji

2017

Data premiery

6 stycznia 2017 r.
12 kwietnia 2017.
(premiera na rynku DVD) (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

96 minut

Reżyseria

Stacy Title

Scenariusz

Jonathan Penner

Główne role

Douglas Smith, Lucien Laviscount, Cressida Bonas, Doug Jones

Muzyka

The Newton Brothers

Zdjęcia

James Kniest

Scenografia

Jennifer Spence

Kostiumy

Leah Butler

Montaż

Ken Blackwell

Produkcja

Trevor Macy, Jeffrey Soros, Simon Horsman

Wytwórnia

Intrepid Pictures, Los Angeles Media Fund (LAMF)

Budżet

7 400 000 USD

Strona internetowa

Role przodujące powierzono Douglasowi Smithowi, Lucienowi Laviscountowi, Cressidzie Bonas oraz Dougowi Jonesowi, grającemu tytułowego antagonistę, Bye Bye Mana. Kreacje drugoplanowe stworzyli w filmie Faye Dunaway, Carrie-Anne Moss i Leigh Whannell. Kosztujący blisko siedem i pół miliona obraz miał swoją światową premierę w styczniu 2017 roku, a w Polsce ukazał się na rynku DVD trzy miesiące później[2][3][4].

Obsada edytuj

Produkcja edytuj

Film oparty został na rozdziale z książki The President's Vampire: Strange-but-True Tales of the United States of America (2005), zatytułowanym The Bridge to Body Island[1]. Rozdział odwołuje się do zjawiska miejskich legend[1]. Autor książki, Robert Damon Schneck, wyznał, że historia Bye Bye Mana jest mu szczególnie bliska, a także, że opowiedział mu ją przyjaciel[1]. Film kręcono przez ponad miesiąc, od 2 listopada 2015 do 11 lub 15 grudnia tego roku[5][6]. Twórcy operowali budżetem wynoszącym siedem milionów czterysta tysięcy dolarów[2][6]. Zdjęcia powstawały w miastach na terenie stanu Ohio: Cleveland oraz Berea[7]. Za lokacje posłużyły też farma Greenwood w Richmond Heights oraz uczelnia wyższa Baldwin Wallace University[7].

Wydanie filmu edytuj

Światowa premiera Bye Bye Man nastąpiła 6 stycznia 2017 roku. Horror wydano wówczas w kinach na terenie Tajwanu[3]. Pięć dni później, 11 stycznia, obraz spotkał się z dystrybucją na Cyprze, a 12 stycznia trafił do kin greckich, holenderskich, portugalskich i singapurskich[3]. W Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Indonezji, Estonii i na Litwie film wydano w piątek, 13 stycznia[2][3]. W styczniu projekt opublikowano jeszcze na terenie Szwecji i Kuwejtu, a w lutym między innymi w Norwegii, Brazylii i Hongkongu[3]. Premiera rosyjska przypadła na 6 kwietnia. 12 kwietnia 2017 Bye Bye Man ukazał się w Polsce, choć minął się z dystrybucją kinową. Firma Monolith Films wydała horror na dyskach DVD[4]. Na Węgrzech film przyjął tytuł Bye Bye Man: A Rettegés Neve (Bye Bye Man: Imię strachu)[3].

Odbiór edytuj

W opiniach dziennikarzy współpracujących z serwisem Bloody-Disgusting.com film okazał się "niezamierzenie śmieszny", "tandetnie zmontowany", "operujący kiepską taktyką straszenia"[1]. Albert Nowicki (His Name Is Death) pisał: "Ostatnie minuty Bye Bye Man to zarazem jego ostatnie podrygi; wymęczony i przekombinowany epilog sprawia, że film umiera w agonii. Nim trumnę przebija ostatni gwóźdź, Bye Bye Man pozostaje horrorem satysfakcjonującym lub, jak kto woli, znośnym: banalnym, ale utrzymującym w zainteresowaniu. Jest ciekawy, bo czarny charakter pogrywa z lękami i paranojami kolejnych postaci – a to grożąc życiu niewinnych dzieci, a to wywołując strach przez odrazę. Już inicjujące film, depalmowskie długie ujęcie powinno przykuć uwagę kinomanów. Niestety, kiepskie decyzje reżyserskie objawiają na ekranie często, przez co opada ogólna wartość projektu. We własnej przeciętności gotują się wręcz co bardziej istotni aktorzy: główna rola żeńska to kwintesencja letargu, marazm interpretatorski. Żonglując kliszami, korzysta Title z dość dyskusyjnych rekwizytów. Tak oto w jednej ze scen nasz cytujący Rilkego protagonista zasiada przy starym bibliotecznym pececie i googluje hasło – a jakże – 'Bye Bye Man'."[8] Jude Dry (IndieWire) chwaliła film za "przyprawiające o ból serca sceny"[9]. Steve Davis, redaktor czasopisma The Austin Chronicle, krytykował Bye Bye Mana za "tuzinkowe" odwołania do twórczości Stephena Kinga[10].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Squires, John (2017-01-19). "The Urban Legend That Inspired ‘The Bye Bye Man’ is Pretty Damn Creepy". bloody-disgusting.com. (ang.) [dostęp 2017-04-12].
  2. ↑ a b c Faughnder, Ryan (2017-01-10). "Mark Wahlberg's 'Patriots Day' and 'La La Land' to battle 'Hidden Figures' for box office win". latimes.com. (ang.) [dostęp 2017-04-12].
  3. ↑ a b c d e f "The Bye Bye Man (2017) − Release Info". imdb.com. (ang.) [dostęp 2017-04-12].
  4. ↑ a b "Bye Bye Man (2016) − Wydania DVD/BLURAY − Filmweb". filmweb.pl. [dostęp 2017-04-12].
  5. ↑ "On the Set 12/11/15: James Franco and Seth Rogen Start ‘The Disaster Artist’, Owen Wilson & Ed Helms Wrap ‘Bastards’". ssninsider.com. 2015-12-11. (ang.) [dostęp 2017-04-12].
  6. ↑ a b "Box office / business for The Bye Bye Man (2017) ". imdb.com. (ang.) [dostęp 2017-04-12].
  7. ↑ a b "The Bye Bye Man (2017) − Filming Locations". imdb.com. (ang.) [dostęp 2017-04-12].
  8. ↑ Nowicki, Albert (2017-04-12). "DON’T THINK IT. JUST SEE IT. ('BYE BYE MAN', 2017)". hisnameisdeath.com. [dostęp 2017-04-15].
  9. ↑ Dry, Jude (2017-01-12). "‘The Bye Bye Man’ Review: A Classic Boogeyman Horror That Respects Its Audience". indiewire.com. (ang.) [dostęp 2017-04-15].
  10. ↑ Davis, Steve (2017-01-13). "The Bye Bye Man". austinchronicle.com. (ang.) [dostęp 2017-04-17].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bye_Bye_Man&oldid=72868422”