C-dur
tonacja muzyczna
C-dur – tonacja muzyczna oparta na skali durowej, której toniką jest c. Gama C-dur zawiera dźwięki: c, d, e, f, g, a, h. Zapis tonacji C-dur, podobnie jak a-moll, nie zawiera znaków chromatycznych. Pokrewną jej molową tonacją paralelną jest a-moll[1], jednoimienną molową – c-moll.
| ||
| ||
| Tonacja jednoimienna | c-moll | |
| Tonacja paralelna | a-moll | |
| Tonika | C-dur | |
| Subdominanta | F-dur | |
| Dominanta | G-dur | |
| Dźwięki składowe | ||
| c, d, e, f, g, a, h | ||
C-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (c), trzeciego (e) i piątego (g) stopnia gamy C-dur.
Znane dzieła w tonacji C-durEdytuj
- Joseph Haydn – Symfonia L’Ours (Niedźwiedź)
- Wolfgang Amadeus Mozart – Symfonia nr 41 (Jowiszowa), Symfonia Linzka nr 36, XXI koncert fortepianowy (KV 467), XXV koncert fortepianowy (KV 503)
- Ludwig van Beethoven – I Symfonia, I Koncert fortepianowy, Koncert potrójny, Sonata Waldsteinowska, finał V Symfonii
- Franz Schubert – VI Symfonia Mała, IX Symfonia Wielka
- Robert Schumann – II Symfonia
- Siergiej Prokofjew – III Koncert fortepianowy
- Richard Strauss – Początek Tako rzecze Zaratustra
- Jean Sibelius – VII Symfonia
- Dymitr Szostakowicz – VII Symfonia Leningradzka
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Franciszek Wesołowski, Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3.
Linki zewnętrzneEdytuj
- C major scale (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2016-04-02].
- C major chord (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-06].