CASA C-295

CASA C-295
	; CASA C-295 w barwach Sił Powietrznych RP
	Dane podstawowe
Państwo	Hiszpania
Producent	Construcciones Aeronáuticas SA
Typ	Samolot transportowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji metalowej
Załoga	2 pilotów, 1 inżynier pokładowy + opcjonalnie technik załadunku (loadmaster)
	Historia
Data oblotu	28 listopada 1997
Lata produkcji	od 1999
Liczba egzemplarzy	163 (stan na 2017)
Liczba wypadków; • w tym katastrof	3; 2
	Dane techniczne
Napęd	2 x silniki turbośmigłowe Pratt & Whitney Canada PW127G
Moc	2281 kW każdy
	Wymiary
Rozpiętość	25,81 m
Długość	24,50 m
Wysokość	8,60 m
	Masa
Startowa	21000 kg (normalna); 23200 kg (maksymalna)
Zapas paliwa	7650 l
	Osiągi
Prędkość przelotowa	480 km/h
Zasięg	5630 km (maksymalny); 2198 km (z ładunkiem 8000 kg)
Rozbieg	844 m
Dobieg	680 m
	Dane operacyjne
	Liczba miejsc
	69-78 żołnierzy; lub; 27 rannych i 4 sanitariuszy
	Przestrzeń ładunkowa
	9250 kg
	Użytkownicy
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

CASA C-295 (EADS CASA C-295) – średniej wielkości samolot transportowy produkowany przez hiszpańskie zakłady lotnicze Construcciones Aeronáuticas SA (obecnie część holdingu Airbus).

Kokpit samolotu w wersji C-295M

CASA C-295 należąca do Sił Powietrznych Kazachstanu

Wersja C-295 AEW, samolot wczesnego ostrzegania

HistoriaEdytuj

Jest zbudowany na podstawie wcześniejszej konstrukcji tej samej firmy, samolotu CASA CN-235, jednak ze zwiększonym zasięgiem i maksymalną masą przenoszonego ładunku.

CASA CN-235	CASA C-295M
długość: 21,40 m ładunek: 5950 kg zasięg: 4720 km V max: 450 km/h silnik: 2x GE CT7-9C3	długość: 24,50 m ładunek: 9250 kg zasięg: 5630 km V max: 480 km/h silnik: 2x PW127G

Z maszyn tego typu korzystają m.in. Siły Powietrzne RP oraz Hiszpańskie Siły Powietrzne i Portugalskie Siły Powietrzne.

Pierwszy prototyp samolotu C-295M wystartował 28 listopada 1997 roku^[1].

Polska była pierwszym klientem eksportowym na C-295M. W 2001 roku zamówiono osiem sztuk z opcją na cztery^[2]. Siły powietrzne aktualnie posiadają 16 samolotów CASA C-295M. Wyposażone są w najnowocześniejsze systemy nawigacji GPS, radiolokacyjne stacje ostrzegawcze oraz wyrzutnie flar i pasków folii odbijających fale radarowe do zmylania i zakłócania systemów naprowadzania rakiet przeciwlotniczych. Koszt eksploatacji na jedną godzinę lotu według informacji SPRP wynosi 3184 zł. Koszt zakupu takiej maszyny bez dodatkowego wyposażenia to wydatek około 25 milionów dolarów^[1].

9 listopada 2012 roku w rejonie Lozère na południu Francji rozbił się algierski C-295M, transportujący sześć osób i ładunek papieru do produkcji banknotów, z Paryża do Al-Bulajda. Nikt nie przeżył^[3].

Polskie CASA C-295 stacjonują w 8 Bazie Lotnictwa Transportowego w Krakowie.

Katastrofa pod MirosławcemEdytuj

Osobny artykuł: Katastrofa lotnicza w Mirosławcu.

Jedna z maszyn (CASA C-295 M - zakupiona w roku 2007) o numerze bocznym 019 użytkowana przez Siły Powietrzne uległa katastrofie 23 stycznia 2008 o godzinie 19:07 niespełna kilometr od lotniska wojskowego 12. Bazy Lotniczej w Mirosławcu. Na pokładzie było 20 osób, w większości oficerowie wojsk lotniczych. Nikt nie przeżył katastrofy. Oficerowie wracali z Konferencji Bezpieczeństwa Lotów Lotnictwa Sił Zbrojnych RP, która odbywała się w Warszawie.

Komisja ustaliła, że na katastrofę wpływ miał m.in. niewłaściwy dobór załogi i jej niewłaściwa współpraca w kabinie, niekorzystne warunki atmosferyczne na lotnisku, brak obserwacji wskazań radiowysokościomierza podczas podejść do lądowania i błędna interpretacja wskazań wysokościomierzy^[4].

UżytkownicyEdytuj

Od 2000 roku EADS CASA (od 2009 Airbus Military, od 2014 Airbus Defence & Space) zakontraktowała 203 samolotów C-295 dla 27 państw, z czego w służbie jest 159 maszyn, dwie utracono, dwa egzemplarze posiada producent^[5]. Dziewięć zmontowano na licencji w Indonezji^[6]. Samolot oferowany jest w trzech wersjach: transportowy oryginalny C-295M i zmodernizowany C-295W z wingletami, morski patrolowiec C-295MPA Persuader oraz samolot wczesnego ostrzegania C-295AEW. W 2013 roku przetestowano system zrzutu wody umożliwiający zastosowanie jako samolot gaśniczy^[7]. W 2016 roku przetestowano także moduł do podawania paliwa, który zamienia C-295 w latającą cysternę^[8].

Algierskie Siły Powietrzne: 5 C-295M w służbie (od 2005, 1 utracono w 2012)
Królewskie Saudyjskie Siły Powietrzne: 1 C-295W (od 2015, zamówiono 4)^[9]^[10]
Bangladesz: W 2016 roku zamówiono jeden C-295W^[11], dostarczony w 2017.
Brazylijskie Siły Powietrzne: 13 C-105A Amazonas (12 C-295M SAR od 2006, 1 C-295W od 2016) - dwanaście samolotów Brazylia zamówiła w 2005 roku. Maszyny znalazły się na stanie dwóch jednostek, 1°/9° Grupo de Aviação (grupy lotniczej) stacjonującej w Manaus i 1°/15° Grupo de Aviação w Campo Grande. 28 lipca 2014 roku Airbus ogłosił, iż podpisano z Brazylią kolejną umowę na dostarczenie następnych trzech maszyn w konfiguracji poszukiwawczo-ratowniczej (SAR)^[12].
Armada de Chile: 3 C-295MPA (od 2010)
Czeskie Siły Powietrzne: 4 C-295M (od 2010)
Egipskie Siły Powietrzne: 24 C-295M (od 2011)^[13]^[14]^[15]
Ekwadorskie Siły Powietrzne: 3 C-295M (od 2014)
Fińskie Siły Powietrzne: 3 C-295M (od 2007)
Filipińskie Siły Powietrzne: 3 C-295M (od 2015)
Ghańskie Siły Powietrzne: 3 C-295M (od 2011)
Hiszpańskie Siły Powietrzne: 13 T.21 (C-295M od 2000); CASA posiada dwa prototypy EC295 i EC296
Indyjskie Siły Powietrzne: W 2015 roku zaakceptowano ofertę konsorcjum Airbus i Tata o wartości ok. 2,4 mld USD na 56 C-295M/W dla zastąpienia samolotów Hawker Siddeley HS 748M. Samoloty zmontuje na licencji Hindustan Aeronautics Limited^[16].
Indonezyjskie Siły Powietrzne: 10 CN-295M (od 2012, zamówiono 11)
Jordańskie Siły Powietrzne: 2 C-295M (od 2003, zamówiono 4)
Kanada

Royal Canadian Air Force. W grudniu 2016 C-295W wygrał przetarg na samolot poszukiwaczo-ratowniczy (SAR) dla RCAF z zapotrzebowaniem na 16 sztuk^[17].
W 2017 roku Stellwagen, firma zależna od Acasta Enterprises Inc. zamówiła 12 samolotów z przeznaczeniem na leasing^[18].

Siły Powietrzne Republiki Kazachstanu: 6 C-295M (dostarczone w latach 2013^[19]-2016). W 2017 zamówiono dalsze dwa^[20].
Kolumbijskie Siły Powietrzne: 6 C-295M (od 2008)
Armée de l'air du Mali: Mali w 2016 zamówiły jeden C-295W^[21], który dostarczono w 2017.
Fuerza Aérea Mexicana i Armada de México: lotnictwo: 8 C-295M; marynarka: 4 C-295M i 2 C-295W (od 2009)
Królewskie Siły Powietrzne Omanu: 5 C-295M, 3 C-295MPA (od 2013)
Siły Powietrzne: 16 C-295M w służbie (od 2003, 1 utracono w 2008)
Portugalskie Siły Powietrzne: 7 C-295M, 5 C-295MPA (od 2008)
Siły Powietrzne Uzbekistanu: 4 C-295W. Według niepotwierdzonych informacji z 2014 roku podczas trwania targów KADEX w Kazachstanie, Uzbekistan zamówił cztery samoloty w wersji C-295W z zamontowanymi wingletami na końcach skrzydeł, zmniejszającymi zużycie paliwa i poprawiającymi parametry lotu. Maszyny zastąpiły pamiętające jeszcze czasy Związku Radzieckiego samoloty An-26. Pierwszy z zamówionych C-295W został oblatany przez Airbusa 25 czerwca 2015 roku. Uzbekistan nie życzył sobie, aby informacja o zakupie dotarła do opinii publicznej. Dopiero dziewiczy lot pierwszego z zamówionych samolotów ujawnił oficjalnie zamówienie^[22]. Dwa samoloty dla nieujawnionego klienta dostarczono do końca 2015 roku, a dalsze dwa w pierwszej połowie 2016 roku.
Wojska Lądowe Królestwa Tajlandii: Tajlandia w czerwcu 2016 roku odebrała jeden C-295W dla wojsk lądowych^[23]
Wietnamskie Ludowe Siły Powietrzne: Wietnam rozpoczął proces wymiany wiekowej i wyeksploatowanej floty samolotów transportowych typu An-24 i An-26 zamawiając trzy maszyny C-295, początkowo informowano, iż zamówienie ma objąć pięć nowych samolotów. 4 maja 2015 roku przybył do Wietnamu ostatni z zamówionych C-295 realizując tym samym kontrakt^[24].
Siły Powietrzne Zjednoczonych Emiratów Arabskich: W 2017 roku zamówiono pięć sztuk z dostawami od 2018. Samoloty zastąpią sześć CN-235^[25].