Cabiria – klasyczny film epoki kina niemego wyreżyserowany przez Włocha Giovanniego Pastronego w 1914 roku. Jest luźno oparty na powieści Gustawa Flauberta Salambo.

Cabiria
Ilustracja
Plakat filmu
Gatunek

film niemy

Rok produkcji

1914

Data premiery

18 kwietnia 1914

Kraj produkcji

Włochy

Czas trwania

181 min

Reżyseria

Giovanni Pastrone

Scenariusz

Gabriele D’Annunzio

Zdjęcia

Segundo de Chomón, Giovanni Tomatis, Augusto Battagliotti, Natale Chiusano, Carlo Franzeri

Scenografia

Camillo Innocenti, Luigi Borgnono, Segundo de Chomón

Montaż

Giocondo Fino, Ildebrando Pizzeti di Parma, Manlio Mazza

Cabiria

Fabuła edytuj

Akcja filmu ma miejsce w III w. p.n.e. Podczas wybuchu Etny piraci kartagińscy porywają kilkuletnią córkę rzymskiego patrycjusza – Cabirię, wraz z jej piastunką Croessą. Zostaje sprzedana w Kartaginie na targu niewolników kapłanowi ze świątyni Molocha, który chce ją poświęcić w ofierze bóstwu. Piastunka zawiadamia o tym przypadkowo spotkanego rzymskiego patrycjusza Fulwiusza Axilla, który wraz ze swoim niewolnikiem – olbrzymem Maciste przebywa w Kartaginie dla przeprowadzenia wywiadu. Maciste porywa Cabirię ze świątyni i oddaje ją na wychowanie kartagińskiej księżniczce Sofonisbie, zaręczonej z królem Numidii Massinnissą. W tym czasie Hannibal rozpoczyna wojnę z Rzymem i Fulwiusz wraca do kraju. Maciste zostaje pojmany przez Kartagińczyków i przykuty do wielkich żarn młyńskich. Podczas wojny, Axilla bierze udział w oblężeniu Syrakuz i przypadkowo spotkanym rodzicom Cabirii mówi o cudownym ocaleniu ich dziecka. Mija dziesięć lat. Axilla znowu przebywa jako rzymski zwiadowca w Kartaginie. Udaje mu się uwolnić Maciste, a potem Cabirię. Po wielu perypetiach Axilla i Cabiria, na skutek zwycięstwa Scypiona Afrykańskiego i klęski Kartaginy mogą wrócić do ojczyzny[1].

Produkcja edytuj

Autorem scenariusza oraz projektów plakatów był włoski poeta, dramaturg i bohater wojenny Gabriele D’Annunzio. W filmie zostały zastosowane pomysłowe rozwiązania kinematograficzne dotyczące czasu. Cabiria wywarła duży wpływ na film Narodziny narodu wyreżyserowany przez Davida Warka Griffitha. W filmie tym pojawiła się także po raz pierwszy postać fikcyjnego włoskiego superbohatera Maciste, który do roku 1966 pojawił się na włoskich ekranach ponad czterdzieści razy.

W 1932 r. reżyser Gennaro Dini opracował dźwiękową wersję filmu, z muzyką Jules’a Mazelliera.

27 maja 2006 roku na Festiwalu Filmowym w Cannes wyświetlono wznowioną wersję filmu.

Obsada edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. J.Toeplitz, Historia sztuki filmowej, Warszawa 1955, s.74

Linki zewnętrzne edytuj