Myszochomikowate

Myszochomikowate
	Calomyscidae
	Vorontsov & Potapova, 1979
	; Przedstawiciel rodzaju – myszochomik (Calomyscus sp.)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszochomikowate
	Typ nomenklatoryczny
	Rodzina: Calomyscus O. Thomas, 1905; Rodzaj: Calomyscus bailwardi O. Thomas, 1905
Synonimy
	Rodziny: Calomyscini Vorontsov & Potapova, 1979; Calomyscinae Musser & Carleton, 1993;
	Rodziny: Calomyscini Vorontsov & Potapova, 1979; Calomyscinae Musser & Carleton, 1993;
Rodzaje i gatunki
	Calomyscus O. Thomas, 1905 – myszochomik; 12 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Calomyscus O. Thomas, 1905 – myszochomik; 12 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Myszochomikowate^[2] (Calomyscidae) – monotypowa rodzina ssaków z nadrodziny myszowych (Muroidea) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia).

Zasięg występowania edytuj

Rodzina obejmuje gatunki występujące w Azji (Azerbejdżan, Turcja, Syria, Iran, Turkmenistan, Afganistan i Pakistan)^[3]^[4]^[5].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 66–98 mm, długość ogona 55–104 mm, długość ucha 12–21 mm, długość tylnej stopy 13–25 mm; masa ciała 14–39 g^[4]^[6].

Systematyka edytuj

Rodzaj Calomyscus zdefiniował w 1905 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach Abstracts of the Proceedings of the Zoological Society of London^[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył myszochomika długoogonowego (C. bailwardi).

Etymologia edytuj

Calomyscus: gr. καλος kalos ‘piękny’^[7]; μυσκος muskos ‘myszka’, zdrobnienie od μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[8].

Podział systematyczny edytuj

Do rodziny należy jeden rodzaj myszochomik^[2] (Calomyscus) z następującymi występującymi współcześnie gatunkami^[9]^[6]^[3]^[2]:

Calomyscus bailwardi O. Thomas, 1905 – myszochomik długoogonowy
Calomyscus hotsoni O. Thomas, 1920 – myszochomik stokowy
Calomyscus baluchi O. Thomas, 1920 – myszochomik beludżystański
Calomyscus mystax Kashkarov, 1925 – myszochomik turkmeński
Calomyscus elburzensis G.G. Goodwin, 1938 – myszochomik górski
Calomyscus grandis Schlitter & Setzer, 1973 – myszochomik wielki
Calomyscus urartensis Vorontsov & Kartavseva, 1979 – myszochomik skalny
Calomyscus tsolovi Peshev, 1991 – myszochomik syryjski
Calomyscus behzadi Akharirad, Dezhman, Aliabadian, Siahsarvie, Shafaeipour & Mirshamsi, 2021
Calomyscus kermanensis Dezhman, Akbarirad, Aliabadian, Siahsarvie, Shafaeipour & Mirshamsi, 2023

Opisano również gatunki wymarłe:

Calomyscus delicatus Aguilar, Brandy & Thaler, 1984^[10] (Hiszpania; miocen)
Calomyscus minor De Bruijn, Dawson & Mein, 1970^[11] (Grecja; pliocen)

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b O. Thomas. [On a collection of mammals obtained by Col. A. C. Bailward in Persia and Armenia]. „Abstracts of the Proceedings of the Zoological Society of London”. 24, s. 23, 1905. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 330. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b C.W. Kilpatrick: Family Calomyscidae (Brush-tailed Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 152–155. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Calomyscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 213. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 42.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-06]. (ang.).
↑ J.-P. Aguilar, L.D. Brandy & L. Thaler. Les rongeurs de Salobrena (Sud de l’Espagne) et le probleme de la migration Messinienne. „Paléobiologie continentale”. 14 (2), s. 3–17, 1984. (fr.).
↑ H. de Bruijn, M.R. Dawson & P. Mein. Upper Pliocene Rodentia, Lagomorpha and Insectivora (Mammalia) from the Isle of Rhodes (Greece). „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 73 (5), s. 556, 1970. (ang.).

Bibliografia edytuj

E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).

[Thomas-1] O. Thomas. [On a collection of mammals obtained by Col. A. C. Bailward in Persia and Armenia]. „Abstracts of the Proceedings of the Zoological Society of London”. 24, s. 23, 1905. (ang.).

[Cichocki&inni-2] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-3] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 330. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Kilpatrick-4] C.W. Kilpatrick: Family Calomyscidae (Brush-tailed Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 152–155. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[Wilson&Reeder-5] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Calomyscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].

[amw-6] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 213. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=82_42]-7] Jaeger 1959 ↓, s. 42.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=200_160]-8] Jaeger 1959 ↓, s. 160.

[asm-9] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-06]. (ang.).

[agu&inni-10] J.-P. Aguilar, L.D. Brandy & L. Thaler. Les rongeurs de Salobrena (Sud de l’Espagne) et le probleme de la migration Messinienne. „Paléobiologie continentale”. 14 (2), s. 3–17, 1984. (fr.).

[bru&inni-11] H. de Bruijn, M.R. Dawson & P. Mein. Upper Pliocene Rodentia, Lagomorpha and Insectivora (Mammalia) from the Isle of Rhodes (Greece). „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 73 (5), s. 556, 1970. (ang.).

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]