Celius
Celius (łac. Caelius mons, wł. Celio) – jedno z siedmiu wzgórz w obrębie Rzymu, położone pomiędzy Eskwilinem i Awentynem. W starożytności było dzielnicą zamieszkaną przez zamożnych Rzymian. Do dnia dzisiejszego zachowały się m.in.: Mur Aureliana, fundament świątyni Klaudiusza, ruiny willi rodu Lateranii Plautii.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
50 m n.p.m. |
Położenie na mapie Rzymu  | |
| 41°53′06″N 12°29′48″E/41,885000 12,496667 | |
Przyłączone do miasta przez króla Tullusa Hostiliusza[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 215, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9