Celius

Widok na wzgórze od strony południowej.

Celius (łac. Caelius mons, wł. Celio) – jedno z siedmiu wzgórz w obrębie Rzymu, położone pomiędzy Eskwilinem i Awentynem. W starożytności było dzielnicą zamieszkaną przez zamożnych Rzymian. Do dnia dzisiejszego zachowały się m.in.: Mury Aureliańskie, fundament świątyni Klaudiusza, ruiny willi rodu Lateranii Plautii.

Przyłączone do miasta przez króla Tullusa Hostiliusza.