Cercagnota collini
Cercagnota collini – gatunek muchówki z rodziny Anthomyzidae i podrodziny Anthomyzinae. Jedyny z monotypowego rodzaju Cercagnota.
| Cercagnota collini | |||
| (Czerny, 1928) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Cercagnota collini | ||
| Synonimy | |||
| |||
Gatunek ten opisany został w 1928 roku przez Leandera Czernego jako Anagnota collini[1]. W 1993 roku Jindřich Roháček i Amnon Freidberg przenieśli go do nowego rodzaju Cercagnota[2].
Samice osiągają od 1,39 do 1,83 mm długości ciała, a samce od 1,39 do 1,57 mm. W ich ubarwieniu występuje jasnożółty i różne odcienie brązu. Głowa jest wyższą niż długa, o dużych oczach złożonych prawie owalnego kształtu, małych płytkach półksiężycowatych i błyszczącym czole. Szczecinki zaciemieniowe są drobne, nachylone ku sobie. Tylko spośród z szczecinek orbitalnych górnych jest długa. Czułki są kolankowato zgięte, a ich drugi człon tworzy daszek nad trzecim. Tułów jest węższy od głowy, a jego chetotaksja jest zredukowana, co przejawia się brakiem szczecinek nadskrzydłowych i przedszwowych oraz słabymi szczecinkami zaskrzydłowymi. Pierwsza para odnóży odznacza się brakiem kolca ctenidialnego w tylno-brzusznej części uda. Użyłkowanie skrzydła cechuje brak żyłki poprzecznej dm-cu oraz umieszczenie żyłki poprzecznej r-m na poziomie wierzchołka pierwszej żyłki radialnej. Samiec ma powiększone przysadki odwłokowe, które ku przodowi wystają w formie ostrego wyrostka. Samica ma zlane ze sobą sternit i tergit siódmego segmentu odwłoka oraz parę kulistych spermatek o powierzchni pokrytej drobnymi globulami i pozbawionej guzopodobnych wyrostków[3].
Owad palearktyczny, znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Włoch, Malty, Izraela i Uzbekistanu. Zasiedla przybrzeżne mokradła i błotniste solniska. Owady dorosłe spotyka się od kwietnia do czerwca i od września do października, głównie wśród roślinności halofilnej[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Leander Czerny: Anthomyzidae. W: Die Fliegen der palaearktischen Region. Vol.6, pt.1. E. Lindner (red.). Stuttgart: E. Schweizerbartsche Verlagsbuchhandlung, 1928.
- ↑ Jindřich Roháček, Amnon Freidberg. The Anthomyzidae (Diptera) of Israel, with revision of Anagnota Becker. „Israel Journal of Entomology”. 27, s. 61-112, 1993.
- ↑ a b Jindřich Roháček. A monograph of Palaearctic Anthomyzidae (Diptera) Part 1. „Čas. Slez. Muz. Opava (A)”. 55, s. 1-328, 2006. Slezské zemské muzeum.