Cerkiew św. Mikołaja w Czaszynie

Cerkiew św. Mikołaja w Czaszynie
	nr rej. A-34 z 14.12.2000
	; Widok ogólny (wrzesień 2023)
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Czaszyn
Wyznanie	katolicyzm
Rodzaj	cerkiew
Wezwanie	św. Mikołaj
	Historia
Data budowy	1835
Data poświęcenia	1954
Data likwidacji	2010
Data reaktywacji	07.2016
	Dane świątyni
Styl	łemkowski
Budulec	kamień rzeczny
Stan obecny	kaplica pogrzebowa
	Położenie na mapie gminy Zagórz Czaszyn, cerkiew
	Położenie na mapie Polski Czaszyn, cerkiew
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Czaszyn, cerkiew
	Położenie na mapie powiatu sanockiego Czaszyn, cerkiew
	49°26′30″N 22°12′44″E/49,441667 22,212222
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy w Czaszynie – cerkiew z 1835 istniejąca na miejscu wcześniejszej, z XVIII wieku. Była użytkowana najpierw przez grekokatolików, a po wysiedleniu Ukraińców w 1946 roku - przez parafię rzymskokatolicką do czasu wybudowania nowego kościoła parafialnego w 2010 roku. Od lipca 2016 w budynku mieści się kaplica pogrzebowa wyposażona w chłodnię podwójną.

Historia edytuj

Cerkiew została zbudowana z inicjatywy właścicielki wsi Czaszyn Apolonii Łemkowskiej na miejscu wcześniejszej budowli tego typu. Po akcji „Wisła” i wywiezieniu ludności greckokatolickiej została zaadaptowana na kościół obrządku łacińskiego. W latach 1954 i 1969 był on remontowany, co praktycznie usunęło z bryły budynku elementy charakterystyczne dla budownictwa cerkiewnego.

Architektura edytuj

Była cerkiew w Czaszynie jest jednonawowa, po przebudowach w II poł. XX wieku straciła dwie kopuły na rzecz sygnaturki położonej nad nawą i wieży nad przedsionkiem. Zatarła się również wyraźna niegdyś trójdzielność bryły. Z zewnątrz malowana na biało, wewnątrz cerkiew posiadała pierwotnie bogatą dekorację malarską, z której do dnia dzisiejszego zachowała się polichromia Opieki Matki Bożej. Oryginalny ikonostas nie przetrwał do naszych czasów, w kościele znajduje się jedynie ołtarz Matki Bożej w nawie bocznej.

Cerkiew przed remontem edytuj

Elewacja boczna
Widok od strony prezbiterium
Wnętrze

Remont edytuj

Budynek w ostatnich latach jest poddawany pracom renowacyjnym aby przywrócić mu dawny blask. W 2021 roku wymieniono dach kryjąc go blachą tytanowo-cynkową i wykonano instalację odgromową. W 2022 roku wykonano odwodnienie budynku, naprawę fundamentów a także nowe tynki przy posadzce w środku budynku^[2]. W roku 2023 odnowiono elewację budynku, wymieniono drzwi wejściowe jak również wykonano malowanie podbitki i wież.