Cerkiew św. Mikołaja w Peresołowicach
Cerkiew św. Mikołaja – prawosławna, unicka, następnie ponownie prawosławna cerkiew parafialna w Peresołowicach. Zniszczona podczas I wojny światowej.
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Historia edytuj
Pierwsza cerkiew prawosławna w Peresołowicach wzmiankowana jest w r. 1578. Po zawarciu unii brzeskiej świątynia, podobnie jak pozostałe obiekty sakralne w eparchii chełmskiej, przyjęła ostatecznie unię. W 1770 na miejscu starszej cerkwi została wzniesiona nowa, drewniana świątynia unicka. W 1875, wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, parafię przejął Rosyjski Kościół Prawosławny[1].
Cerkiew uległa zniszczeniu podczas I wojny światowej[2]. Teren po świątyni był następnie użytkowany jako pastwisko[1].
Nie jest pewne, czy wszystkie cerkwie w Peresołowicach znajdowały się na tym samym miejscu. Ostatnia ze świątyń położona była we wsi, przy drodze w kierunku Zaborzec. W jej sąsiedztwie znajdował się cmentarz unicki. Po 1875 był on przeznaczony dla osób zasłużonych dla parafii, zaś główną nekropolią parafialną stał się cmentarz w sąsiednich Dobromierzycach[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010. ISBN 978-83-7548-003-0.
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994