Cerkiew św. Mikołaja w Psaczy
Cerkiew św. Mikołaja – prawosławna cerkiew we wsi Psacza, w pobliżu drogi z Kumanowa do Kriwej Palanki, w eparchii połosko-kumanowskiej Macedońskiego Kościoła Prawosławnego.
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Psacza | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||
| Wezwanie |
św. Mikołaj z Miry | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Macedonii Północnej  | |||||||||||||||
 42°09′19,5″N 22°12′44,5″E/42,155417 22,212361
| |||||||||||||||
Przyjmuje się, że cerkiew powstała przed 1358. Jej fundatorem był sebastokrator Vlatko Paskačić oraz jego ojciec, książę Paskač[1]. Z ich woli świątynia została podporządkowana serbskiemu monasterowi na górze Athos – Chilandarowi[2].
Jest to świątynia krzyżowo-kopułowa, z prostokątną nawą i wspartą na czterech filarach pojedynczą kopułą. Jest orientowana, od strony wschodniej posiada trzy absydy. Została wzniesiona z kamienia polnego oraz bloków kamiennych[1] i bogato ozdobiona z zewnątrz[3]. Jest przykładem wpływów serbskich w architekturze sakralnej średniowiecznych ziem macedońskich[4].
We wnętrzu świątyni przetrwał zespół malowideł stanowiący jeden z najlepiej zachowanych przykładów średniowiecznego malarstwa ziem macedońskich[1]. Składają się na niego realistyczny portrety fundatorów obiektu z małżonkami Ozrą i Władysławą oraz synem Vlatka Stefanem[3], jak również wizerunki św. Joachima Osogowskiego (powstały po 1371), św. Merkurego, św. Klemensa Ochrydzkiego, św. Achillesa, św. Dionizego, św. Spirydiona oraz świętych Konstantyna i Heleny w nawie oraz całopostaciowe wyobrażenia świętych Atanazego Wielkiego, Jana Złotoustego, Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu[1]. W XIX w. część fresków została odnowiona, zaś w wieku XX do istniejących już kompozycji ikonograf Dimitrie Papradiszki domalował kilka nowych postaci świętych[3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Св. Николај Чудотворец – Псача. [dostęp 2015-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-04)].
- ↑ Chilandar. [dostęp 2015-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
- ↑ a b c Св. Никола, с. Псача
- ↑ Irena Stawowy-Kawka, Historia Macedonii, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2000, s. 85, ISBN 83-04-04549-4, OCLC 830278652.