Cerkiew Świętego Mikołaja w Windawie

cerkiew na Łotwie

Cerkiew Świętego Mikołaja[1] (łot. Ventspils Sv. Nikolaja pareizticīgo baznīca) – cerkiew prawosławna w Windawie, wzniesiona w latach 1888–1901. Świątynia parafialna; należy do dekanatu lipawskiego[2] eparchii ryskiej Łotewskiego Kościoła Prawosławnego.

cerkiew Świętego Mikołaja
Ventspils svētītāja Nikolaja pareizticīgo draudze
8811
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Łotwa

Miejscowość

Windawa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Łotewski Kościół Prawosławny

Parafia

św. Mikołaja w Windawie

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

9/22 maja; 6/19 grudnia

Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „cerkiew Świętego Mikołaja”
Ziemia57°23′54,6″N 21°34′22,0″E/57,398500 21,572778
Wnętrze

Historia edytuj

Pierwsza cerkiew prawosławna, nosząca wezwanie Wszystkich Świętych, w Windawie powstała w latach 1842–1845 na potrzeby stacjonującego tam garnizonu rosyjskiego w obrębie zamku w Windawie. Jednym z fundatorów budynku był car Mikołaj I. W drugiej połowie XIX wieku ilość Łotyszy przechodzących na prawosławie poważnie wzrosła, co sprawiło, że budowa nowej cerkwi parafialnej stała się nieodzowna.

Prace nad obiektem rozpoczęto we wrześniu 1888, zakończono w 1901, kiedy też obiekt poświęcił Agatangel, biskup ryski i mitawski. Mimo otwarcia nowej cerkwi nie zamknięto starej. W czasie I wojny światowej całe duchowieństwo prawosławne z Windawy wyjechało z miasta, a Niemcy zamienili obiekt na stajnię, wywożąc część cennego wyposażenia, jednak pastor luterański z miasta, Teodor Grinbergs, uratował wszystkie znajdujące się w cerkwi ikony. W 1928 na nowo znalazły się one w odnowionej cerkwi.

Cerkiew była czynna przez cały okres przynależności ziem łotewskich do ZSRR.

Architektura edytuj

Wejście do cerkwi prowadzi przez przedsionek, nad którym wznosi się trójkondygnacyjna wieża-dzwonnica z dachem malowanym na zielono i złoconą kopułą. Nawa świątyni zbudowana jest na planie prostokąta, zwieńczona pięcioma kopułami zgrupowanymi wokół największej, centralnej. Całość otacza fryz. Z zewnątrz cerkiew malowana jest na biało i bogato dekorowana płaskorzeźbami, jej okna, ozdobnie obramowane, mają kształt półkolisty.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj