Wikipedia

Challenger Cup w piłce siatkowej mężczyzn

Challenger Cup w piłce siatkowej mężczyzn (oficjalnie: FIVB Volleyball Men's Challenger Cup) – międzynarodowe rozgrywki w piłce siatkowej mężczyzn, organizowane corocznie od 2018 roku przez Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej (FIVB) dla drużyn, które w danym roku nie uczestniczyły w Lidze Narodów.

Challenger Cup w piłce siatkowej mężczyzn
FIVB Volleyball Men's Challenger Cup
Ilustracja
Logo rozgrywek FIVB Challenger Cup.
2024
Dyscyplina

piłka siatkowa

Organizator rozgrywek

FIVB

Data założenia

2017

Rozgrywki
Liczba drużyn

8

Strona internetowa

Challenger Cup stanowi formę turnieju kwalifikacyjnego do Ligi Narodów. Zwycięzca Challenger Cup uzyskuje prawo gry w Lidze Narodów w przyszłym roku.

System rozgrywek

edytuj

W dwóch pierwszych edycjach Challenger Cup uczestniczyło sześć reprezentacji wyłonionych w drodze kontynentalnych kwalifikacji. Drużyny podzielone były na dwie grupy. W każdej grupie znajdowały się po trzy reprezentacje, które grały ze sobą po jednym spotkaniu. Dwie najlepsze drużyny z każdej z grup uzyskiwały awans do półfinału. Zwycięzcy półfinałów walczyli o zwycięstwo w całych rozgrywkach, natomiast przegrani rywalizowali w meczu o 3. miejsce. Złoty medalista Challenger Cup uzyskiwał prawo gry w Lidze Narodów[1].

Od edycji 2022 w Challenger Cup uczestniczy osiem drużyn narodowych. Sześć z nich zostaje wyłoniona w drodze kontynentalnych kwalifikacji, przy czym federacji europejskiej CEV przypadają dwa miejsca, a pozostałym (AVC, CAVB, CSV, NORCECA) po jednym miejscu. Grupę uczestników uzupełnia gospodarz Challenger Cup oraz drużyna relegowana z Ligi Narodów. Na podstawie pozycji w rankingu FIVB, drużyny zostają podzielone na cztery pary ćwierćfinałowe. Zwycięzcy ćwierćfinałów awansują do półfinałów. Zwycięzcy półfinałów walczą o zwycięstwo w całych rozgrywkach, natomiast przegrani rywalizują w meczu o 3. miejsce. Złoty medalista Challenger Cup uzyskuje prawo gry w Lidze Narodów[2].

V edycja Challenger Cup będzie ostatnią w historii tych rozgrywek, w związku z reformą Ligi Narodów, która wejdzie w życie w 2025 roku[3].

Medaliści

edytuj
Edycja Rok Gospodarz 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
I 2018   Matosinhos   Portugalia   Czechy   Estonia
II 2019   Lublana   Słowenia   Kuba   Białoruś
III 2022   Seul   Kuba   Turcja   Korea Południowa
IV 2023   Doha   Turcja   Katar   Ukraina
V 2024   Linyi   Chiny   Belgia   Egipt

Klasyfikacja medalowa

edytuj
Lp. Reprezentacja Złoto Srebro Brąz Razem
1   Kuba 1 1 0 2
  Turcja 1 1 0 2
3   Chiny 1 0 0 1
  Portugalia 1 0 0 1
  Słowenia 1 0 0 1
6   Belgia 0 1 0 1
  Czechy 0 1 0 1
  Katar 0 1 0 1
9   Białoruś 0 0 1 1
  Egipt 0 0 1 1
  Estonia 0 0 1 1
  Korea Południowa 0 0 1 1
  Ukraina 0 0 1 1
Razem (13 krajów) 5 5 5 15

Osiągnięcia poszczególnych reprezentacji

edytuj
Reprezentacja 2018 2019 2022 2023 2024 Razem
  Australia 5 1
  Belgia 2 1
  Białoruś 3 1
  Chile 5 6 8 4 7 5
  Chiny 5 1 2
  Chorwacja 5 1
  Czechy 2 4 2
  Dominikana 6 1
  Egipt 5 3 2
  Estonia 3 1
  Katar 7 2 6 3
  Kazachstan 5 1
  Korea Południowa 3 1
  Kuba 4 2 1 3
  Meksyk 8 1
  Portugalia 1 1
  Słowenia 1 1
  Tajlandia 7 1
  Tunezja 6 8 2
  Turcja 4 2 1 3
  Ukraina 3 4 2
Razem 6 6 8 8 8 36

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ FIVB Volleyball Challenger Cup 2018 - Formula. volleyball.world. [dostęp 2018-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-21)]. (ang.).
  2. ↑ Competition formula [online], Volleyball World (ang.).
  3. ↑ VNL Qualification System. volleyball.world. (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Challenger_Cup_w_piłce_siatkowej_mężczyzn&oldid=74221455”