Charles Sobhraj

Charles Gurhmuk Sobhraj (ur. 6 kwietnia 1944 w Sajgonie) – seryjny morderca, który w latach 70. XX wieku na terenie Azji Południowo-Wschodniej tropił i zabijał zachodnich turystów. Zwany przez swoją podstępność Serpent („Wąż”) i Bikini killer.

Charles Sobhraj popełnił przypuszczalnie co najmniej 12 zabójstw. Przebywał w indyjskim więzieniu od 1976 do 1997 roku. Po przejściu na emeryturę, jako dość znana osobistość nieoczekiwanie wrócił z Francji do Nepalu, gdzie 12 listopada 2004 roku został skazany na dożywotnie pozbawienie wolności. Pod koniec 2007 roku media podały, że prawnik Sobhraja zaapelował do ówczesnego prezydenta Francji Nicolasa Sarkozy’ego o interwencję w Nepalu.

Podczas gdy Sobhraj przez swoją zdolność manipulowania ludźmi i brak jakiejkolwiek skruchy uważany jest za psychopatę, to jednak motywy jego postępowania odróżniały go od innych seryjnych zabójców. Nie kierowały nim głęboko zakorzenione gwałtowne impulsy, zabójstwa były dla niego jednym ze środków, które czynić miały jego życie pełnym przygód i wrażeń. Taki sposób życia oraz przebiegłość i wyszukana osobowość przyniosły mu sławę na długo przed opuszczeniem więzienia. Zarobił dzięki temu sporo pieniędzy za wywiady i prawa do ekranizacji jego historii. O Sobhraju napisano 4 książki i nakręcono 3 filmy dokumentalne. To właśnie ta potrzeba zwracania na siebie uwagi oraz zbyt duża wiara w swoją inteligencję popchnęła go do powrotu w jedno z nielicznych miejsc na ziemi gdzie władze wciąż chciały go aresztować.

Sobhraj urodził się w Sajgonie w rodzinie matki Wietnamki i ojca Hindusa, żyjących bez ślubu. Ojciec zaraz po narodzinach Charlesa opuścił rodzinę, za co matka obwiniała syna. Został on adoptowany przez nowego partnera matki, porucznika armii francuskiej, stacjonującej w Indochinach. Rodzice jednak nie poświęcali mu tyle uwagi, co swoim późniejszym dzieciom. Ciągłe podróże z Azji do Francji, brak miejsca, które mógłby nazwać domem oraz wychowanie w surowej dyscyplinie i problemy osobiste doprowadziły do tego, że Sobhraj szybko stał się drobnym młodocianym przestępcą.

Pierwszy wyrok skazujący dostał w 1963 roku za włamanie. Trudne warunki w więzieniu w podparyskim Poissy przetrwał dzięki opanowaniu i zdolności manipulowania ludźmi. Zapewniło mu to specjalne przywileje u strażników i naczelnika więzienia. Mógł dzięki temu trzymać w swojej celi książki oraz widywać się z Feliksem d’Escogne. Felix był zamożnym młodzieńcem, który co tydzień przychodził do więzienia, by pomagać więźniom w drobnych kwestiach prawnych, czy w pisaniu listów. Po wyjściu na zwolnienie warunkowe Sobhraj zamieszkał z owym Francuzem. Swoje życie dzielił wówczas między paryskimi wyższymi sferami a działalnością w świecie przestępczym. Dzięki kilku udanym oszustwom i włamaniom zaczął gromadzić pieniądze. Związał się także z Chantal, kobietą z konserwatywnej paryskiej rodziny. Po kradzieży samochodu i ujęciu przez policję Charles został ponownie osadzony w więzieniu, tym razem na 8 miesięcy. Po wyjściu na wolność para pobrała się. Po krótkim czasie Sobhraj wraz z ciężarną żoną opuścił Francję i wyjechał do Azji. Czuł, że wzbudza coraz większe podejrzenia i chciał w ten sposób uniknąć aresztowania. Podróżując przez Europę Wschodnią, małżeństwo używało fałszywych dokumentów i okradało ludzi, których zaufanie udało się im wzbudzić. W 1970 roku dotarli do Bombaju, gdzie Chantal urodziła córkę. Małżeństwo było szanowane przez tamtejszą społeczność emigrantów.

Sobhraj kontynuował swoją przestępczą działalność. Kradł samochody i zajmował się ich przemytem, a zarobione w ten sposób pieniądze, z powodu uzależnienia od hazardu, wydawał w kasynach i domach gier. Po nieudanym napadzie na sklep jubilerski w Hotelu Ashoka w 1973 roku ponownie został osadzony w więzieniu. Udając chorobę, uciekł przy pomocy Chantal, jednak oboje zostali wkrótce schwytani. Dzięki pieniądzom pożyczonym od ojca Chantal, wyszli za kaucją i uciekli do Afganistanu.

W Kabulu para kontynuowała zwyczaj okradania turystów, podążając „szlakiem hipisów”. Po raz kolejny aresztowany, Sobhraj uciekł w podobny sposób – udał chorobę i za pomocą leków ze szpitala uśpił strażnika. Po raz kolejny musiał uciekać z kraju, tym razem bez rodziny. Najpierw udał się do Iranu. Chantal, chociaż wciąż lojalna wobec męża, chciała zerwać ze swoją kryminalną przeszłością, powróciła więc do Francji, przysięgając, że więcej nie spotka się z Charlesem.

Sobhraj dwa kolejne lata spędził na ucieczce. Posługując się 10 skradzionymi paszportami odwiedził kilka krajów Europy Wschodniej i Środkowego Wschodu, następnie zamieszkał ze swoim młodszym bratem André w Stambule. Szybko stał się on pionkiem w rękach Charlesa. Po kilku udanych przestępstwach w Turcji i Grecji w końcu obaj zostali aresztowani. Kiedy plan ucieczki, polegający na zamianie tożsamości, został pokrzyżowany, Sobhraj uciekł w swoim starym stylu. Młodszy z braci, po deportacji do Turcji, skazany został na 18 lat pozbawienia wolności.

W 2008 roku Sobhraj ogłosił zaręczyny z nepalską kobietą Nihitą Biswas. Autentyczność związku pary potwierdził list otwarty od amerykańskiego dyrygenta Davida Woodarda do The Himalayan Times.

W 2021 roku Netflix zrealizował serial Serpent („Wąż”), który jest oparty na historii jego przestępstw.

Linki zewnętrzne

• Wszystko o Charlesie Sobhraju, Mark Gribben. crimelibrary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]., crimelibrary.com
• Opis książki „Bikini Killer, czyli historia seryjnego mordercy”, gazetasledcza.pl