Chińczycy w Malezji

Chińczycy w Malezji – obywatele Malezji pochodzenia chińskiego. Pojęcie to obejmuje również Peranakanów, czyli Chińczyków, którzy posługują się jako ojczystym językiem malajskim, zachowując wszelako kulturę chińską, oraz tzw. Sino, czyli mieszkańców prowincji Sabah i Sarawak pochodzenia mieszanego, chińsko-malajskiego.

Chińczycy w Malezji
Ilustracja
Chińska świątynia w Brinchang
Miejsce zamieszkania

Penang, Kuala Lumpur, Johor, Perak, Selangor.

Język

hokkien, hakka, kantoński, mandaryński, angielski

Religia

konfucjanizm, buddyzm, taoizm

Pokrewne

Chińczycy

Historia edytuj

Chińczycy przybywali na Malaje w kilku falach. Pierwsza z nich miała miejsce na początku XV w., w czasach Imperium Malacca, imigranci pochodzili głównie z chińskiej prowincji Fujian. Druga fala imigracji nastąpiła na przełomie XIX i XX w., również z terenów południowych Chin, z prowincji Fujian, Guangdong oraz z wyspy Hajnan. Obecnie liczba obywateli Malezji posługujących się językiem chińskim wynosi ponad 5 milionów[1], stanowiąc 26% ogółu mieszkańców. Skoncentrowani są oni głównie na zachodnim wybrzeżu Półwyspu Malajskiego. Ze względu na różnicę religii (Malajowie są muzułmanami), do rzadkości należą małżeństwa mieszane chińsko-malajskie.

Języki edytuj

Chińczycy w Malezji najczęściej posługują się różnymi własnymi dialektami, niekiedy językiem angielskim. Młodsze pokolenie powoli przechodzi na język mandaryński, gdyż ten język stanowi dla nich główne medium oświaty.

Język/Dialekt Liczba[2]
hokkien 1,848,211
hakka 1,679,027
kantoński 1,355,541
teochew 974,573
mandaryński 958,467
hajnański 380,781
minbei 373,337
hokchiu 249,413

Przypisy edytuj