Chińskie węzełki
Chińskie węzełki (chiń. upr. 中国结; chiń. trad. 中國結; pinyin Zhōngguó jié) – popularna chińska ozdoba w postaci artystycznie splątanych sznurków. Służą często jako ozdoby noworoczne czy dekoracje w świątyniach. Rozpowszechnione od czasów dynastii Tang, symbolizują siłę, harmonię, jedność i miłość[1].
Ozdoba wywodzi się z dawnego pisma węzełkowego, używanego w starożytnych Chinach[2]. Wspominają o nim źródła z połowy pierwszego tysiąclecia p.n.e., m.in. jeden z komentarzy o trygramach do Księgi Przemian oraz Daodejing (rozdz. 80)[3]. Jeszcze w II w. n.e. historyk Zheng Xuan pisał, że w przeszłości używano węzłów do zapisywania wiadomości o ważnych wydarzeniach[4]. W przeciwieństwie do południowoamerykańskiego kipu, chińskie pismo węzełkowe nie przetrwało do naszych czasów. Ze względu na nietrwałość nośnika zniszczeniu uległy jego zabytki. Z tego powodu jest ono mało zbadane. Uważa się jednak, że wywarło ono wpływ na pismo chińskie, m.in. liczebniki[5], a także na chińską sztukę ludową.
Przypisy edytuj
- ↑ Origins of Chinese Art and Craft, compiled by Li Xiaoxiang, Singapore 2006, s. 124.
- ↑ Lydia Chen, The Complete Book of Chinese Knotting. A Compendium of Techniques and Variations, Singapore 2007, s. 9.
- ↑ Axel Steensberg, Hard Grains, Irrigation, Numerals and Script in the Rise of Civilisations, Copenhagen 1989, s. 91.
- ↑ Lydia Chen, Chinese Knotting: Creative Designs that are Easy and Fun!, Singapore 2003, s. 25.
- ↑ Endymion Wilkinson, Chinese History. A Manual, Cambridge 2004, s. 374.