Chicomecoatl
Chicomecoatkiiiiijl, Chicomecōātl (nah. „siedem węży”) – w mitologii Azteków jedno z kilku bóstw pożywienia, w szczególności młodej, zielonej kukurydzy oraz płodności, żeński odpowiednik boga Centeotla. Niekiedy utożsamiana z Coatlicue.
Niekiedy była nazywana Xilonen (nah. „Ta, porośnięta włosami” lub „Ta, która spaceruje niczym młoda kukurydza”)[1], nazwa ta miała opisywać wygląd właśnie zerwanej kolby kukurydzy która wypuszcza szereg drobnych kłosków przypominających owłosienie. W tej postaci uważana była za żonę Tezcatlipocy.
Święto Xilonen obchodzono w chwili, spadły już deszcze, a z użyźnionej ziemi wykiełkowały pierwsze sadzonki kukurydzy. Wybierano młodą dziewczynę, pilnie strzeżoną przez inne kobiety. W czasie barwnego pochodu ze śpiewami i tańcami tancerki niosły girlandy wonnych kwiatów, a mężczyźni łodygi młodej kukurydzy. Roztańczony tłum prowadził wybrankę do sanktuarium Centeotla. Kapłan wnosił jąna własnych plecach na szczyt piramidy, gdzie ucinano jej głowę i wyrywano serce. Dopiero po spełnieniu ofiary można było jeść placki z młodej, zielonej kukurydzy[2].
Później, przy właściwych żniwach, oddawano cześć bogini Chicomecoatl (7 Wąż), patronce urodzaju i dojrzałej kukurydzy[2]. Składano jej ofiary z młodych kobiet podczas obchodzonego w czasie dojrzewania kukurydzy święta plonów Ochpaniztli, poświęconego także bogini Tlazolteotl. Ofiarę pozbawiano głowy, a jej krwią skrapiano posąg Chicomecoatl, następnie prowadzący uroczystość kapłan przywdziewał skórę poświęconej kobiety.
Chicomecoatl przedstawiano z pomalowaną na czerwono twarzą, zwykle trzymającą w ręku kolby kukurydzy oraz przedmiot przypominający kołatkę, służący przypuszczalnie do celów religijnych. Czasami jako boginię-matkę ze słoneczną tarczą lub rzadziej jako kobietę przynoszącą śmierć w swoich objęciach.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Justyna Olko, Meksyk przed konkwistą, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2010, ISBN 978-83-06-03237-6, OCLC 751516689.