Chleb, miłość i fantazja

włoski film z 1953 roku

Chleb, miłość i fantazja (wł. Pane, amore e fantasia) – włoski czarno-biały film komediowy z 1953 roku w reżyserii Luigiego Comenciniego. Film nakręcono w plenerach Castel San Pietro Romano w regionie Lacjum.

Chleb, miłość i fantazja
Pane, amore e fantasia
Ilustracja
Gina Lollobrigida i Vittorio De Sica w scenie
z filmu
Gatunek

komedia romantyczna

Rok produkcji

1953

Data premiery

4 grudnia 1953 (Rzym)

Kraj produkcji

Włochy

Język

włoski

Czas trwania

90 min

Reżyseria

Luigi Comencini

Scenariusz

Luigi Comencini
Ettore Maria Margadonna

Główne role

Vittorio De Sica
Gina Lollobrigida

Zdjęcia

Arturo Gallea

Kontynuacja

Chleb, miłość i zazdrość (1954)

Fabuła edytuj

Do malutkiego włoskiego miasteczka położonego w górach przybywa nowy karabinier, sierżant Antonio Carotenuto (Vittorio De Sica). Jest kawalerem w średnim wieku, który został skierowany na cztery lata do służby w miasteczku. Poznaje tam młodą wieśniaczkę Marię (Gina Lollobrigida) oraz rzymską akuszerkę w średnim wieku Annarellę (Marisa Merlini), z którą ostatecznie wiąże się.

Obsada edytuj

  • Vittorio De Sica jako Antonio Carotenuto
  • Gina Lollobrigida jako Maria De Rits
  • Marisa Merlini jako Annarella Mirziano
  • Tina Pica jako Caramella
  • Virgilio Riento jako Don Emidio
  • Maria-Pia Casilio jako Paoletta
  • Roberto Risso jako Pietro Stelluti
  • Memmo Carotenuto jako karabinier Sirio Baiocchi

Nagrody i nominacje edytuj

Nazwa festiwalu Wygrane Nominacje
4. MFF w Berlinie 1954
Srebrny Niedźwiedź
Luigi Comencini[1]
1954
Złoty Niedźwiedź:
Udział w konkursie głównym
Luigi Comencini[2]
BAFTA 1955
bez rezultatu
1955
Najlepszy film z jakiegokolwiek źródła
Najlepsza aktorka zagraniczna:
Gina Lollobrigida[3][2]
Oscar 1955
bez rezultatu
1955
Najlepsze materiały do scenariusza:
Ettore Maria Margadonna[4][2]

Kontynuacje edytuj

Chleb, miłość i zazdrość (1954) – reżyseria Luigi Comencini, Chleb, miłość i... (1955) – reżyseria Dino Risi, Chleb, miłość i... Andaluzja (1958) – reżyseria Javier Setó.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj