Chlorargyryt

Chlorargyryt
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	Kerargyrt, Rogowe srebro
Skład chemiczny	chlorek srebra (AgCl)
Twardość w skali Mohsa	1,5 – 2
Przełam	nierówny
Łupliwość	brak
Układ krystalograficzny	regularny
Gęstość minerału	5,5 – 5,6 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	bezbarwny, biały; pod wpływem śwatła od fioletowej do czarnej
Rysa	biała
Połysk	diamentowy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorargyryt (znany jest również pod nazwą Kerargyrt i Rogowe srebro) – bardzo rzadki minerał z grupy halogenków. Nazwa nawiązuje do składu chemicznego minerału. Po raz pierwszy opisany w 1877 r. w Australii.

Właściwości edytuj

Czasami tworzy niewielkie kryształy o pokroju sześcianów, ośmiościanów, 48 – ścianów; tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych; w postaci nalotów, naskorupień i impregnacji. Tworzy masy o wyglądzie rogów. Jest izomorficzny z halitem. Chlorargyryt nie jest miękki ale jest giętki i plastyczny. Jest ciągliwy, strugalny i kowalny. Można pokroić go nożem. Nie rozpuszcza się w wodzie; rozpuszcza się w amoniaku. Jest łatwo topliwy; w płomieniu dmuchawki stapia się na kulkę metalicznego srebra.

Występowanie edytuj

Gromadzi się w strefie utleniania (na powierzchni) złóż srebra w klimacie suchym.
Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: limonit, srebro rodzime, argentyt, cerusyt, kalcyt, baryt, akantyt, embolit, bromargyryt.

Miejsca występowania: