Chlorek cyrkonylu

Chlorek cyrkonylu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	dichlorek tlenek cyrkonu
	Inne nazwy i oznaczenia
	tlenochlorek cyrkonu(IV), zasadowy chlorek cyrkonu(IV), dichlorooksocyrkon
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	ZrOCl; 2
Masa molowa	178,13 g/mol
Wygląd	białe ciało stałe
	Identyfikacja
Numer CAS	7699-43-6 (bezwodny); 13520-92-8 (oktahydrat)
Właściwości
	Gęstość
	1,91 g/cm³ (oktahydrat); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	dobrze rozpuszczalny
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w kwasach, etanolu i eterze dietylowym
Temperatura rozkładu	250 °C (bezwodny); 400 °C (oktahydrat)
Budowa
Układ krystalograficzny	tetragonalny (oktahydrat)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-01-26]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; uwodniony chlorek cyrkonylu
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H314
Zwroty P	P280, P305+P351+P338, P310
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorek cyrkonylu, ZrOCl
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól cyrkonu na IV stopniu utlenienia, zawierająca formalnie ugrupowanie cyrkonylowe Zr=O. Z wody krystalizuje jako oktahydrat o wzorze empirycznym ZrOCl
2·8H
2O.

Otrzymywanie edytuj

Substancję można otrzymać poprzez rozpuszczenie chlorku cyrkonu(IV) (ZrCl
4) lub cyrkonianu(IV) sodu (Na
4ZrO
4) w rozcieńczonym kwasie solnym lub w wyniku działania tlenku chloru(I) na ZrCl
4^[1]:

ZrCl
4 + Cl
2O → ZrOCl
2 + 2Cl
2

Budowa edytuj

Krystalizuje w układzie tetragonalnym, a atomy cyrkonu przyjmują liczbę koordynacyjną 8. Kryształy zbudowane są z tetramerów [Zr
4(OH)
8(H
2O)
6]8−
otoczonych przez cząsteczki wody i jony chlorkowe. Atomy cyrkonu tworzą lekko zdeformowaną strukturę kwadratową i łączą się z każdym z dwóch sąsiadów poprzez dwa mostki tlenowe^[3].

Zastosowanie edytuj

Chlorek cyrkonylu jest używany do produkcji pigmentów, przy produkcji dezodorantów i antyperspirantów, katalizatorów i innych związków cyrkonu^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e PradyotP. Patnaik PradyotP., Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 1005–1006, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-96, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ Thomas C.W.T.C.W. Mak Thomas C.W.T.C.W., Refinement of the crystal structure of zirconyl chloride octahydrate, „Canadian Journal of Chemistry”, 46 (22), 1968, s. 3491–3497, DOI: 10.1139/v68-579 .

[handbook-1] PradyotP. Patnaik PradyotP., Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 1005–1006, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).

[CRC-2] CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-96, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).

[Mak1968-3] Thomas C.W.T.C.W. Mak Thomas C.W.T.C.W., Refinement of the crystal structure of zirconyl chloride octahydrate, „Canadian Journal of Chemistry”, 46 (22), 1968, s. 3491–3497, DOI: 10.1139/v68-579 .

[1]

[2]

[3]