Błękit metylenowy

Błękit metylenowy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	chlorek [7-(dimetyloamino)fenotiazyn-3-ylideno]-dimetyloazaniowy
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	łac. methylthioninii chloridum, methylenum coeruleum
inne	CI 52015, chlorek 3,7-bis(dimetyloamino)fenotioazyn-5-yliowy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H18ClN3S
Inne wzory	[C; 16H; 18N; 3S]+; Cl−;
Masa molowa	319,85 g/mol
Wygląd	ciemnozielony lub brunatny, krystaliczny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	61-73-4
PubChem	6099
DrugBank	DB09241
SMILES
	CN(C)C1=CC2=C(C=C1)N=C3C=CC(=[N+](C)C)C=C3S2.[Cl-]
InChI
	InChI=1S/C16H18N3S.ClH/c1-18(2)11-5-7-13-15(9-11)20-16-10-12(19(3)4)6-8-14(16)17-13;/h5-10H,1-4H3;1H/q+1;/p-1
	InChIKey
	CXKWCBBOMKCUKX-UHFFFAOYSA-M
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	43,6 g/l (25 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w etanolu i chloroformie, słabo w pirydynie, nierozpuszczalny w eterze dietylowym
Temperatura rozkładu	105 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-08-25]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Uwaga
Zwroty H	H302
Zwroty P	P264, P270, P301+P312+P330, P501
Numer RTECS	SO5600000
Dawka śmiertelna	LD50 77 mg/kg (mysz, dożylnie)
	Podobne związki
Podobne związki	błękit toluidynowy
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	V03AB17
Farmakokinetyka
Okres półtrwania	5,25 h
Wydalanie	z moczem i kałem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	miejscowo, dożylnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Błękit metylenowy – organiczny związek chemiczny, pochodna 1,4-tiazyny, barwnik tiazynowy o charakterze soli.

Roztwór wodny błękitu metylenowego

Używany jako wskaźnik pH. W roztworach mocno kwasowych barwi się na zielono, w roztworach lekko kwasowych, obojętnych i zasadowych przyjmuje barwę od błękitnej do granatowej. Znajduje zastosowanie również jako barwnik w biologii, ma też wiele zastosowań w medycynie. Jest stosowany jako środek diagnostyczny, przeciwbakteryjny oraz przy zatruciach cyjankami i czadem^[4].

W akwarystyce używany jako lek na różne choroby ryb^[5].

PrzypisyEdytuj

↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-370, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b ^c Methylene blue, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2018-08-25] (ang.).
↑ Farmakopea Polska IV, Ministerstwo Zdrowia, t. 1, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1965, s. 1393, OCLC 603050816 .
↑ J.J. Antychowicz J.J., Choroby ryb akwariowych Warszawa, s. 126–136., 1990 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FPX-1] Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

[2] CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-370, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).

[CID-3] Methylene blue, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2018-08-25] (ang.).

[FP4-4] Farmakopea Polska IV, Ministerstwo Zdrowia, t. 1, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1965, s. 1393, OCLC 603050816 .

[5] J.J. Antychowicz J.J., Choroby ryb akwariowych Warszawa, s. 126–136., 1990 .

[1]

[3]

[2]

[4]

[5]