Chocianowice (Łódź)

osiedle w Łodzi

Chocianowice – część miasta Łódź, należąca do dzielnicy Górna. Dawniej wieś.

Chocianowice
osiedle Łodzi
Ilustracja
Mapa obszarów SIM dzielnicy Łódź Górna
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miasto

Łódź

Dzielnica

Górna

W granicach Łodzi

13 lutego 1946[1]

SIMC

0958022

Populacja (1921)
• liczba ludności


927

Strefa numeracyjna

42

Kod pocztowy

91-xxx

Tablice rejestracyjne

EL

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Chocianowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chocianowice”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chocianowice”
Ziemia51°42′23″N 19°25′22″E/51,706272 19,422815

Administracyjnie Chocianowice, wraz z Charzewem i Łaskowicami tworzą osiedle Nad Nerem

Chocianowice leżą w południowo-zachodniej części Łodzi i od południa graniczą z Gminą Pabianice. Kilkaset metrów na północ od osiedla, znajdują się tereny łódzkiego lotniskaPortu Lotniczego im. Władysława Reymonta.

Historia

edytuj

Prywatna wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego[2], własność krakowskiej kapituły katedralnej[3]. W XVI wieku rozwijał się w Chocianowicach przemysł. Była tam huta szkła i kuźnia, w której wyrabiano metalowe przedmioty, pługi i brony na potrzeby dworu w Pabianicach[4].

Od 1867 w gminie Widzew w powiecie łaskim. Pod koniec XIX wieku Chocianowice liczyły 480 mieszkańców[5]. W okresie międzywojennym należały do w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców (z Chocianowiczkami) wynosiła 927[6]. 2 października 1933 utworzono gromadę Chocianowice w granicach gminy Widzew, składającą się ze wsi Chocianowice i młyna Charzew[7]. Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy.

Po wojnie Chocianowice powróciły na krótko do powiatu łaskiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono je do Łodzi[8].

Pomimo włączenia w obręb miasta, Chocianowice w dużej mierze zachowały swój dawny, wiejski charakter. Osią osady jest długa na ponad półtora kilometra droga (po wcieleniu do Łodzi nazwana ulicą Chocianowicką), przy której stoją typowe wiejskie zabudowania, zarówno domy jak i budynki gospodarcze, a za nimi ciągną się pola oraz łąki, przyległe do płynącej kilkaset metrów na północ od osiedla rzeki Ner, a także niewielkie lasy. Część ludności trudni się rolnictwem i hodowlą, stąd w Chocianowicach częstym widokiem są pasące się krowy, a nawet konie. Powoduje to, iż Chocianowice wyglądają jak typowa wieś – ulicówka, a nie część dużego miasta Polski.

Przypisy

edytuj
  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
  2. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  3. Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 68.
  4. oprac. Andrzej Janecki na podstawie monografii "Łódź. Dzieje miasta" pod red. R. Rosina
  5. Chocianowice (Łódź), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 597.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  7. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 20, poz. 258.
  8. Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35