Choroba bawełniana
Choroba bawełniana, (flexibakterioza, fleksibakterioza) – choroba bakteryjna ryb.
Wstęp edytuj
Odporność ryb w warunkach naturalnych jest dużo większa od warunków sztucznych, hodowlanych. Najbardziej chorobotwórcza flora bakteryjna w połączeniu z groźnymi pasożytami jest wynikiem równowagi biocenotycznej. Tej równowagi trudno jest doświadczyć w hodowli akwariowej. Wymieniona choroba może występować zarówno w warunkach naturalnych jak i sztucznych.
Jednym z czynników wywołujących tę chorobę jest czynnik abiotyczny. Powoduje on, że sposób w jakim są hodowane stwarza „okazję” do rozpowszechnienia się choroby. Tę chorobę wywołują najczęściej bakterie Chondrococus columnaris z rodzaju Flexibacter.
Ingerencja człowieka przy hodowli ryb (np. karmienie, nawożenie, napowietrzanie) niekiedy tę równowagą zakłóca, dlatego ważnym czynnikiem antychotobotwórczym jest „ wkład własny”. Bakterie żyjąc w środowisku dogodnym szybko się rozwijają. Sprzyja temu rozkładające się resztki pokarmowe, roślinne itp. Sprzyjającą okolicznością jest przeniesienie choroby wraz z zarażonymi rybami i roślinami (przy kupnie), ślimakami, żywym pokarmem typu rureczniki, ochotka. Choroba nie leczona może doprowadzić do śnięcia ryb.
Objawy edytuj
Wizualnie choroba ta jest podobna do innej choroby pleśniawki. We wczesnym stadium rozwija się wewnątrz, by pojawić się w zaawansowanym stanie. Zanim się pojawi, ryby zaczynają wykazywać zmiany w zachowaniu się. Stronią od innych ryb, są mniej „towarzyskie”, chowają się po kątach, ocierają się o różnego typu przedmioty powodując tym samym „samookaleczenie”.
W pierwszym stadium skóra na powierzchni całej ryby jest jakby postrzępiona z powodu martwicy części naskórka. Pojawia się na skórze zmętnienie w postaci białawych plam. Poprzez ocieranie się o ostre przedmioty chora ryba traci swoje łuski stwarzając w ten sposób okazję do aktywności bakterii na swym ciele. Nalot w postaci kłębuszków „waty” pojawia się wokół pyska. „Waciki” te pojawiają się również w innych częściach ciała, najczęściej na skrzelach i w okolicy płetwy ogonowej. W miejscach odsłoniętych z braku łusek pojawia się oprócz wybielenia różnego rodzaju zaczerwienia i przekrwienia. Na głowie, ponad oczami w części czołowej pojawiają się drobne, niewielki białe punkciki z czasem zajmujące coraz więcej miejsca wokół oczu.
Leczenie edytuj
Choroba ta jest uleczalna we wczesnym stadium. W stadium zaawansowanym chore ryby należy uśmiercić. Całe akwarium należy zdezynfekować stosując praparaty odkażające Ichtiosan, Abioseptyna, MFC. Ryby chore odławiamy do wcześniej przygotowanego akwarium z wodą „starą” i z roztworem Ichtiosanu (10-15 ml/100l). Tam przeprowadzamy kąpiel długotrwałą przez okres ok. 7 dni. Kąpiele krótkotrwałe nie dają takiej „gwarancji”, możliwe są wówczas nawroty choroby. Innym środkiem leczniczym stosowanym przez hodowców jest:
- chloromycetyna w ilości 40 mg/l (3 dni);
- sulfatiazol 100 mg/l (2-4 dni);
- chlorotetracyklina 13–130 mg/l - kąpiel przez 2-5 dni.
Temperatura w zbiorniku do leczenia wyższa o ok. 3-5 0 C. Podczas leczenia chore ryby dokarmiamy ostrożnie pokarmem bardzo dokładnie wymytym, wyczyszczonym i odkażonym. Najlepiej podkarmiać w tym czasie tylko pokarmem sztucznym, bogatym w różne minerały, witaminy (Supervit, Bio-vit, Ichtio-vit, Ovo-vit),.
Zalecenia edytuj
- Zapewnić rybom odpowiednio optymalnych warunków zbliżonych do warunków naturalnych,
- Unikanie wpuszczania świeżych ryb od razu do akwarium ogólnego,
- Unikanie karmienia świeżo nabytym pokarmem (należy bardzo dokładnie wymyć, usuwając martwe, „podejrzane”), następnie pokarm taki odkazić,
- Usuwać resztki pokarmowe i psujące się części roślin (pożywka dla bakterii),
- Higiena akwarium.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Jerzy Antychowicz: Choroby ryb akwariowych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1996. ISBN 83-09-01449-X.
- Maria Prost - Choroby ryb - Państw. Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, W-wa 1989 (ISBN 83-09-01335-3)
