Choroby neurodegeneracyjne

Choroby neurodegeneracyjne (gr./łac. νέυρο- (néuro-) = „nerwowy” oraz dēgenerāre, „degenerować”) – grupa wrodzonych lub nabytych postępujących chorób układu nerwowego, w których podstawowym zjawiskiem patologicznym jest utrata komórek nerwowych.

W wyniku procesu chorobowego dochodzi do wystąpienia szeregu objawów uszkodzeń neurologicznych, które generalnie można podzielić na:

Proces prowadzący do wystąpienia objawów choroby neurodegeneracyjnej rozpoczyna się znacznie wcześniej i przebiega przez długi czas (często latami) bezobjawowo. Pierwsze objawy pojawiają się kiedy znacząca liczba neuronów ulegnie uszkodzeniu lub uszkodzenie dotyczy określonej części ośrodkowego układu nerwowego. W przypadku chorób neurodegeneracyjnych procedura wprowadzenia nowego leku na rynek jest dłuższa, droższa i bardziej ryzykowana niż w przypadku innych leków[1].

Do oceny zaniku kory mózgowej stosuje się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny który następnie oceniany jest metodą wzrokowa lub komputerową[2].

Do chorób neurodegeneracyjnych należą:

Przypisy

edytuj
  1. Kenneth Kaitin, Christopher Milne. Schizofrenia koncernów. „Świat Nauki”. nr. 9 (241), s. 18, wrzesień 2011. Prószyński Media. ISSN 0867-6380. 
  2. Barbara Rędzia-Ogrodnik, Tomasz Litwin, Anna Członkowska, Assessment of brain cortical atrophy in neurodegenerative as well as selected neurological disorders – assessment methods and significance in diagnosis, „Neuropsychiatria i Neuropsychologia/Neuropsychiatry and Neuropsychology”, 12 (1), 2017, s. 20–29, DOI10.5114/nan.2017.68898, ISSN 1896-6764 [dostęp 2023-09-11] (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Paweł P Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski: Neuropatologia Mossakowskiego. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005. ISBN 83-89309-63-7.