Christian Theodor Weinlig
Christian Theodor Weinlig (ur. 25 lipca 1780 w Dreźnie, zm. 7 marca 1842 w Lipsku[1][2]) – niemiecki kompozytor i pedagog.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Bratanek Christiana Ehregotta Weinliga[1][2]. W latach 1797–1800 studiował prawo na uniwersytecie w Lipsku, następnie pracował w Dreźnie jako adwokat i notariusz[1]. Od 1804 do 1806 roku pobierał lekcje muzyki u stryja, po czym w latach 1806–1808 przebywał we Włoszech, gdzie był uczniem Stanislao Matteiego[1][2]. Po powrocie do Drezna udzielał prywatnie lekcji muzyki, od 1814 do 1817 roku był kantorem kościoła Świętego Krzyża[1][2]. W 1823 roku objął posadę kantora w kościele św. Tomasza w Lipsku, na której pozostał do śmierci[1][2].
Tworzył głównie muzykę religijną[1], skomponował m.in. Deutsches Magnificat na solistów, chór i orkiestrę[2]. Był też autorem pracy Theoretisch-praktische Anleitung zur Fuge für den Selbstunterricht (Drezno 1845)[1][2]. Do jego uczniów należeli Moritz Hauptmann, Clara Schumann, Ernst Richter oraz Richard Wagner, który zadedykował Weinligowi swoją Sonatę fortepianową op. 1 (1831)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 124–125. ISBN 978-83-224-0935-0.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3884–3885. ISBN 0-02-865571-0.