Christoph Schaffrath
Christoph Schaffrath (ur. 1709 w Hohnstein koło Chemnitz, zm. 17 lutego 1763 w Berlinie[1]) – niemiecki klawesynista, teoretyk muzyki i kompozytor przełomu baroku i klasycyzmu.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Niewiele wiadomo o jego rodzinie i młodości. Od około roku 1730 August II Mocny zaangażował go do swej warszawskiej saskiej orkiestry dworskiej. Schaffrath poznał w Warszawie wielu wybitnych muzyków; jednym z nich był František Benda. Po zlikwidowaniu „Polnische Kapelle” (na początku 1733 roku) wyjechał do Drezna.
W czerwcu 1733 roku starał się tam o stanowisko organisty w kościele św. Zofii (Sophienkirche) w Dreźnie. Przesłuchanie wygrał jednak Wilhelm Friedemann Bach (22 czerwca 1733). Przez jakiś czas był kapelmistrzem litewskiego księcia Pawła Karola Sanguszki (1680–1750) w Zasławiu w dzisiejszej Ukrainie[1].
W marcu 1734 roku był już członkiem kapeli księcia Fryderyka Pruskiego w Ruppin (dziś Neuruppin). Po przejęciu władzy przez księcia (już jako król Fryderyk II Wielki) Schaffrath dołączył do jego orkiestry w Berlinie[1], która liczyła wówczas ok. 40 muzyków (w tym takich zdolnych kompozytorów, jak František Benda, Carl Philipp Emanuel Bach, Johann Gottlieb Graun, Carl Heinrich Graun, Johann Gottlieb Janitsch). Jego roczna pensja w 1741 roku wynosiła 400 talarów.
Od 1744 roku Schaffrath pracował jako kapelmistrz u siostry Fryderyka, księżniczki Anny Amalii Pruskiej[1], która sama też komponowała.
Schaffrath skomponował wiele koncertów i sonat klawesynowych.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Drummond 2004 ↓.
Bibliografia edytuj
- Pippa Drummond: Schaffrath [Schafrath, Schafrat], Christoph. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).