Christophe Lemaitre

lekkoatleta francuski, sprinter
(Przekierowano z Christophe Lemaître)

Christophe Lemaitre (ur. 11 czerwca 1990 w Annecy) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.

Christophe Lemaitre
Ilustracja
Christophe Lemaitre w 2016
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1990
Annecy, Francja

Wzrost

189 cm

Informacje klubowe
Klub

As Aix-les-bains

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(bieg na 200 m)
Mistrzostwa świata
srebro Taegu 2011 Sztafeta 4×100 m
brąz Taegu 2011 bieg na 200 m
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 bieg na 100 m
złoto Barcelona 2010 bieg na 200 m
złoto Barcelona 2010 Sztafeta 4×100 m
złoto Helsinki 2012 bieg na 100 m
srebro Zurych 2014 bieg na 100 m
srebro Zurych 2014 bieg na 200 m
brąz Helsinki 2012 Sztafeta 4×100 m
brąz Zurych 2014 Sztafeta 4×100 m
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Paryż 2011 bieg na 60 m
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Bydgoszcz 2008 bieg na 200 m
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Nowy Sad 2009 bieg na 100 m

Brązowy medalista olimpijski (2016). Lemaître jest aktualnym rekordzistą Francji w biegu na 100 metrów[1] oraz współrekordzistą w biegu na 200 metrów[2]. W 2009 roku ustanowił rekord Europy juniorów w biegu na 100 metrów – 10,04[3]. Francuz jest pierwszym białym człowiekiem, który według oficjalnych pomiarów IAAF i ich zaokrąglania pokonał dystans 100 metrów w czasie poniżej 10 sekund (Polski sprinter Marian Woronin przebiegł ten dystans w czasie 9,992 i to on jest pierwszym białym człowiekiem, który przebiegł 100 m w czasie poniżej niż 10 s. Ostatecznie jednak IAAF wedle przepisów zaokrąglił ten wynik do 10,00s)[4]. Złoty medalista mistrzostw świata juniorów[5] oraz juniorskiego czempionatu Starego Kontynentu[3]. W 2009 został wybrany wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki w plebiscycie organizowanym przez European Athletics[6], a rok później został wygrał konkurs European Athlete of the Year Trophy[7] (w 2011 zajął drugie[8][9][10][11], a w 2012 trzecie miejsce[12][13] w tym plebiscycie).

Przebieg kariery edytuj

Początki edytuj

Lemaître wystartował w 2006 roku w mistrzostwach Francji juniorów jednak nie odniósł w tych zawodach sukcesów. W kolejnym roku wystąpił w mistrzostwach świata juniorów młodszych, gdzie zajął 4 (w biegu na 100 m) i 5 (w biegu na 200 m) miejsce w finale. Pierwszy międzynarodowy sukces odniósł w Bydgoszczy gdzie w lipcu 2008 roku sięgnął po złoty medal mistrzostw świata juniorów w biegu na dystansie 200 metrów[5]. Po tym osiągnięciu był rezerwowym zawodnikiem francuskiej sztafety 4 x 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, jednak ostatecznie nie miał okazji zaprezentować się na bieżni. Na mistrzostwach Europy juniorów w Nowym Sadzie (2009) pokonał w finale biegu na 100 metrów reprezentanta Azerbejdżanu Ramila Quliyeva i z czasem 10,04 ustanowił rekord Europy juniorów oraz zdobył złoty medal[3]. Nie udał mu się start w mistrzostwach globu w Berlinie w sierpniu 2009 (w biegu rozstawnym 4 x 100 metrów sztafeta francuska z Lemaîtrem na ostatniej zmianie zajęła 8. miejsce, w starcie indywidualnym na 100 metrów Lemaître wygrał swój bieg eliminacyjny, po czym w biegu ćwierćfinałowym został zdyskwalifikowany za falstart[14]) jednak na koniec roku wybrano go wschodzącą gwiazdą lekkoatletyki na Starym Kontynencie[6].

2010 edytuj

W sezonie 2010 udanie wystartował w superlidze drużynowych mistrzostw Europy, gdzie w biegu na 100 metrów przegrał jedynie z utytułowanym Brytyjczykiem Dwainem Chambersem. 9 lipca 2010 w Valence podczas mistrzostw Francji wygrał bieg na 100 metrów z czasem 9,98 ustanawiając nowy rekord kraju, a dzień później z czasem 20,16 wyrównał rekord Francji na 200 metrów i zdobył drugi złoty medal krajowego czempionatu[15]. Niespełna miesiąc później sięgnął w Barcelonie po złote medale mistrzostw Europy w biegu na 100 i 200 metrów oraz w sztafecie 4 × 100 metrów, zostając pierwszym w historii mistrzostw starego kontynentu sprinterem, który zdobył złote medale na tych 3 dystansach[16]. 29 sierpnia na zawodach Rieti IAAF Grand Prix w eliminacjach wyrównał swój rekord życiowy w biegu na 100 metrów, a w finale poprawił się i ustanowił nowy rekord kraju czasem 9,97[17]. Podczas pucharu interkontynentalnego wygrał bieg na 100 metrów[18]. Sukcesy w sezonie 2010 sprawiły, że został wybrany najlepszym lekkoatletą Europy[7] a także najlepszym sportowcem Francji w plebiscycie L’Équipe[19][20][21].

2011 edytuj

Podczas halowych mistrzostw Europy zdobył w Paryżu brąz w biegu na 60 metrów[22]. Na mityngu Golden Gala 2011 w Rzymie, 26 maja, uzyskał czas 10,00 i zajął trzecie miejsce – na mecie lepsze rezultaty osiągnęli dwaj Jamajczycy Usain Bolt (9,91) i Asafa Powell (9,93)[23]. 7 czerwca Francuz zajął drugie miejsce w biegu na 100 metrów podczas mityngu w Montreuil poprawiając wynikiem 9,96 własny rekord kraju oraz ustanawiając rekord Europy w kategorii młodzieżowców[24][25]. Wygrał bieg na 100 metrów podczas drużynowych mistrzostw Europy osiągając wynik 9,95 – to najlepszy rezultat w europejskim sprincie od 2004 roku[26]. Rezultat ten ponownie osiągnął 30 czerwca w Lozannie na mityngu Athletissima 2011 przegrywając z Jamajczykami Michael Frater (9,88) oraz Asafą Powellem (9,78 – najlepszy wynik na listach światowych)[27]. Miesiąc później poprawił ten wynik podczas mistrzostw Francji, uzyskując 9,92 sekundy[28]. W biegu na 100 metrów podczas mistrzostw świata zajął czwarte miejsce. Lepiej poszło mu na dwukrotnie dłuższym dystansie, gdzie zdobył brązowy medal zdecydowanie poprawiając swój rekord życiowy. Wynik 19,80 okazał się lepszy od poprzedniego rekordu Francji[29]. Wraz z kolegami z reprezentacji zdobył w Daegu także srebrny medal w biegu rozstawnym 4 x 100 metrów[30].

2012 edytuj

Sezon 2012 rozpoczął od startu na zawodach w Aix-les-Bains 28 kwietnia, podczas których wystąpił w biegu na 100 metrów. 20 maja w tej samej miejscowości przebiegł 100 metrów w czasie 10,05[31]. Podczas mistrzostw Europy w Helsinkach obronił tytuł mistrza kontynentu w biegu na 100 metrów z 2010 oraz wywalczył brąz w sztafecie 4 x 100 metrów[32].

Osiągnięcia edytuj

 
Sprinter po zwycięstwie w mistrzostwach Europy juniorów w Nowym Sadzie (2009)
 
Christophe Lemaitre po zwycięstwie w biegu na 100 metrów podczas mistrzostw Europy w Barcelonie
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2007 Mistrzostwa świata juniorów młodszych   Ostrawa bieg na 100 m 4. miejsce 10,67[33]
bieg na 200 m 5. miejsce 21,15
2008 Mistrzostwa świata juniorów   Bydgoszcz bieg na 200 m   1. miejsce 20,83
2009 Halowe mistrzostwa Europy   Turyn półfinał[34] bieg na 60 m 6,72[35]
Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Leiria sztafeta 4 x 100 m 3. miejsce 38,80
Mistrzostwa Europy juniorów   Nowy Sad bieg na 100 m   1. miejsce 10,04
Mistrzostwa świata   Berlin bieg na 100 m eliminacje[36] 10,23
sztafeta 4 x 100 m 8. miejsce 39,21[37]
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Bergen bieg na 100 m 2. miejsce 10,02
Mistrzostwa Europy   Barcelona bieg na 100 m   1. miejsce 10,11[38]
bieg na 200 m   1. miejsce 20,37[39]
sztafeta 4 x 100 m   1. miejsce 38,11
Puchar interkontynentalny   Split bieg na 100 m 1. miejsce 10,06
2011 Halowe mistrzostwa Europy   Paryż bieg na 60 m   3. miejsce 6,58
Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Sztokholm bieg na 100 m 1. miejsce 9,95
sztafeta 4 x 100 m 2. miejsce 38,71
bieg na 200 m 1. miejsce 20,28
Mistrzostwa świata   Daegu bieg na 100 m 4. miejsce 10,19
bieg na 200 m   3. miejsce 19,80
sztafeta 4 x 100 m   2. miejsce 38,20
DécaNation   Nicea bieg na 100 m 1. miejsce 10,12
2012 Mistrzostwa Europy   Helsinki bieg na 100 m   1. miejsce 10,09
sztafeta 4 x 100 m   3. miejsce 38,46
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Gateshead bieg na 200 m 1. miejsce 20,27w
sztafeta 4 x 100 m 4. miejsce 38,84
Mistrzostwa świata   Moskwa bieg na 100 m 7. miejsce 10,06
2014 IAAF World Relays   Nassau sztafeta 4 × 200 m 3. miejsce 1:20,66
Mistrzostwa Europy   Zurych bieg na 100 m   2. miejsce 10,13
bieg na 200 m   2. miejsce 20,15
sztafeta 4 × 100 m   3. miejsce 38,47
Puchar interkontynentalny   Marrakesz bieg na 100 m 5. miejsce 10,13
bieg na 200 m 4. miejsce 20,28
2015 IAAF World Relays   Nassau sztafeta 4 × 200 m 2. miejsce 1:21,49
2015 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Czeboksary bieg na 100 m 1. miejsce 10,26
sztafeta 4 x 100 m 2. miejsce 38,34
Mistrzostwa świata   Pekin bieg na 100 m półfinał 10,20
bieg na 200 m półfinał 20,34
sztafeta 4 × 100 m 5. miejsce 38,23
2016 Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro bieg na 100 m półfinał 10,07
bieg na 200 m   3. miejsce 20,12
DécaNation   Marsylia bieg na 200 m 1. miejsce 20,23
2019 Mistrzostwa świata   Doha sztafeta 4 × 100 m DNF

Christophe Lemaître jest wielokrotnym medalistą mistrzostw Francji zarówno w hali jak i na stadionie w różnych kategoriach wiekowych.

Rekordy życiowe edytuj

Konkurencja Rezultat Data Miejsce Uwagi
Bieg na 100 metrów 9,92 29 lipca 2011   Albi były rekord Francji, rekord Europy młodzieżowców
Bieg na 200 metrów 19,80 3 września 2011   Daegu rekord Francji, 2 wynik w historii europejskiego sprintu
Bieg na 50 metrów (hala) 5,71 5 marca 2010   Liévin
5,71 14 lutego 2012   Liévin
5,71 14 lutego 2012   Liévin
Bieg na 60 metrów (hala) 6,55 13 lutego 2010   Aubière
6,55 5 marca 2011   Paryż
Bieg na 200 metrów (hala) 20,43 28 lutego 2016   Aubière

Przypisy edytuj

  1. France Elite à Valence : Lemaitre, 9"98 (+1.3), record de France du 100m. athle.com. [dostęp 2010-07-22]. (fr.).
  2. National Records – France [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-07-22] (ang.).
  3. a b c 2009 European Athletics Junior Championships – Novi Sad Day 2 wrap: French 100m winner Lemaître sets European junior record [online], european-athletics.org [dostęp 2010-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-29] (ang.).
  4. Francuz najszybszym białym na świecie. 9,98 na 100 m [online], polskieradio.pl [dostęp 2010-07-22] (pol.).
  5. a b Laura Arcoleo, 2008 IAAF World Junior Championships – Men’s 200m [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-22] (ang.).
  6. a b France's Lemaître named men's European Athletics Rising Star of the Year [online], european-athletics.org [dostęp 2011-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
  7. a b Frenchman Lemaitre voted 2010 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2010-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-18] (ang.).
  8. Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
  9. LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).
  10. Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] (niem.).
  11. Evropským atletem roku je Mo Farah [online], atletika.cz [dostęp 2012-12-18] (cz.).
  12. Mo Farah Lekkoatletą Roku w Europie [online], Info na luzie [dostęp 2012-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-05] (pol.).
  13. Great Britain’s Mo Farah voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
  14. Berlin 2009. Mistrzostwa świata w lekkiej atletyce - dzień 1. Z Czuba i na żywo. zczuba.pl. [dostęp 2010-07-22]. (pol.).
  15. NC Valence FRA 8 – 10 July [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-07-22] (ang.).
  16. Nico Elsäßer, Flash-News des Tages: Christophe Lemaitre ist der Sprintkönig [online], leichtatletik.de [dostęp 2010-08-10] (niem.).
  17. Janusz Rozum, Anita Włodarczyk druga w IAAF World Challenge - rekord świata Rudishy 1:41.01 [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2010-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-14] (pol.).
  18. Bob Ramsak, 2010 IAAF Continental Cup – Event Reports Men’s 100 m [online], iaaf.org [dostęp 2010-09-04] (ang.).
  19. Flash-News des Tages: Christophe Lemaitre Frankreichs „Sportler des Jahres“ [online], leichtatletik.de [dostęp 2010-12-26] (niem.).
  20. Lemaitre champion des champions français de l'année pour l'Equipe [online], leParisien.fr [dostęp 2010-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-27] (fr.).
  21. Lekkoatletyka. Christophe Lemaitre sportowcem roku we Francji [online], Sport.pl [dostęp 2010-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-12] (pol.).
  22. 2011 European Indoor Championships – 60m Men [online], sportresult.com [dostęp 2011-03-05] (ang.).
  23. Golden Gala, Samsung Diamond League, Stadio Olimpico / Roma ITA 26 May 2011 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  24. MITYNG W MONTREUIL: Didenkow 5., Sętowska 7. [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-06-08] (pol.).
  25. Montreuil-sous-Bois FRA 7 June 2011 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-12] (ang.).
  26. Lemaitre clocks 9.95 at SPAR European Team Championships, fastest European time since 2004 [online], European Athletics [dostęp 2011-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  27. Athletissima – 100m Men [online], diamondleague-lausanne.com [dostęp 2011-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-01] (ang.).
  28. Lemaitre pokonał 100 m w 9,92 [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
  29. Mike Rowbottom, Men’s 100m - Final - Blake steals the show as Bolt incredibly false starts [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] (ang.).
  30. Len Johnson, Men’s 4x100m Relay - 37.04 World record for Jamaica [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-24] (ang.).
  31. Club Ch Aix-les-Bains FRA 20 May 2012 / Chpts Nationaux Interclubs Elite Finale [online], tilastopaja.org [dostęp 2012-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  32. 21st European Championships, Olympic Stadium Helsinki FIN 27 June - 1 July 2012 [online], tilastopaja.org [dostęp 2012-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  33. El. – 10,62.
  34. Zawodnik zajął 7. miejsce w swoim biegu półfinałowym i nie awansował do finału.
  35. El. – 6,71.
  36. Po awansie do ćwierćfinału zawodnik został zdyskwalifikowany za flastart.
  37. El. – 38,59.
  38. Bob Ramsak, Lemaitre, Abeylegasse and Perkovic steal centre stage in Barcelona – European champs, day 2 [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  39. Bob Ramsak, Russian women dominate with five titles, Casado captures first Spanish gold – European champs, Day 4 [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-02] (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj