Chrośnica (wieś w województwie wielkopolskim)

wieś w województwie wielkopolskim

Chrośnica (niem. Kroschnitz, Chrosnitz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Zbąszyń[4].

Chrośnica
wieś
Ilustracja
Gimnazjum w Chrośnicy (2007)
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

nowotomyski

Gmina

Zbąszyń

Liczba ludności (2011)

629[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

64-335[3]

Tablice rejestracyjne

PNT

SIMC

0917030

Położenie na mapie gminy Zbąszyń
Mapa konturowa gminy Zbąszyń, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chrośnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chrośnica”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Chrośnica”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Chrośnica”
Ziemia52°16′01″N 16°00′05″E/52,266944 16,001389[1]

Położenie edytuj

Wieś otoczona jest lasami[5]. Na północ od Chrośnicy przebiega droga wojewódzka nr 302[5]. Miejscowość dała nazwę przystankowi kolejowemu Chrośnica[6].

Historia edytuj

Miejscowość była znana od 1489 roku[6]. Należała do dóbr zbąszyńskich[6]. Wieś była znana w wyrobu płótna[7]. Pod koniec XIX wieku wieś należała do powiatu międzyrzeckiego[8]. Polską nazwą były Chrośnice, a niemieckimi: Chrosnitz i Kroschnitz[8]. Chrośnice liczyły wtedy 45 domostw i 309 mieszkańców, z czego 266 było katolikami, a 43 wyznania ewangelickiego[8].

Podczas powstania wielkopolskiego została opanowana przez powstańców 3 stycznia 1919[6] i stała się bazą wypadową w trakcie walk o Zbąszyń[7].

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chrośnica, po jej zniesieniu w gromadzie Zbąszyń. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego[5].

Zabudowania edytuj

We wsi zachowały się zabudowania dawnego folwarku (m.in. obora i gorzelnia z lat ok. 1880-1890[potrzebny przypis]) oraz stare drewniane i szachulcowe domy z końca XIX wieku[9]. W latach 1981-1983 na skraju wsi wybudowano nowoczesny kościół pw. Nawiedzenia N.M.P, filialny w parafii łomnickiej według projektu Aleksandra Holasa[6]. Postawiona obok dzwonnica jest pomnikiem 19 ofiar II wojny światowej.

Szkoły edytuj

We wsi znajduje się szkoła podstawowa, było także gimnazjum, w którym uczą się także uczniowie z takich miejscowości jak Perzyny, Zakrzewko, Przyprostynia, Stefanowo i Łomnica.

Chrośnica
 
Gimnazjum w Chrośnicy
 
Kościół w Chrośnicy
 
Chrośnica widziana od strony Zbąszynia
 
Chrośnica widziana od strony Stefanowic
 
Boisko w Chrośnicy
 
Ławki w Gimnazjum
 
Barierki w Gimnazjum

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16567
  2. woj. wielkopolskie >> pow. nowotomyski >> gmina Zbąszyń. Wszystkie dane dla miejscowości Chrośnica. [w:] Bank Danych Lokalnych [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-01-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 158 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 260, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-01-07]. 
  5. a b c Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
  6. a b c d e Paweł Anders: Jeziora Wolsztyńsko-Zbąszyńskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1989, s. 63. ISBN 83-7005-113-8. (pol.).
  7. a b Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 439. ISBN 83-7079-589-7.
  8. a b c Chrośnice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 646.
  9. Paweł Anders: Nowy Tomyśl i okolice. Oddział Poznań: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej, 1985, s. 28. (pol.).