Chronica Polonorum (Maciej Miechowita)

Chronica Polonorum (Kronika polska) – kronika Macieja Miechowity w języku łacińskim, wydana w 1519.

Chronica Polonorum
Ilustracja
Strona tytułowa wydania z 1521
Autor

Maciej Miechowita

Typ utworu

kronika

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Kraków

Język

łaciński

Data wydania

1519, 1521

Wydawca

Hieronim Wietor

HistoriaEdytuj

Kronika opisuje dzieje Polski. Opiera się na pracach Jana Długosza, uzupełniając jego relację wydarzeniami do czasów wstąpienia na tron Zygmunta Starego. Pierwsze wydanie kroniki ukazało się w 1519, zostało jednak skonfiskowane z powodów politycznych. W 1521 ukazało się przeredagowane wznowienie. Na skutek interwencji Senatu pewne ustępy zostały opuszczone, inne zaś zmienione, ponieważ niektóre rody magnackie poczuły się urażone relacjami o ich przodkach.

Z dzieła Miechowity korzystali przy tworzeniu swoich prac Bernard Wapowski (Kronika) i Marcin Kromer (De origine et rebus gestis Polonorum). Razem z wydaniem kroniki z 1521 ukazał się trzyczęściowy traktat historyczny Ludwika Decjusza De vetustatibus Polonorum liber I. De Iagellonum familia liber II. De Sigismundi regis temporibus liber III.

BibliografiaEdytuj

  • Jerzy Ziomek: Renesans. Wyd. XI – 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 159-162, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13843-1.

Linki zewnętrzneEdytuj