Ciągła integracja
Ciągła integracja (ang. continuous integration[1]) – praktyka stosowana w trakcie rozwoju oprogramowania, polegająca na częstym, regularnym włączaniu (integracji) bieżących zmian w kodzie do głównego repozytorium i każdorazowej weryfikacji zmian, poprzez zbudowanie projektu (jeśli jest taka potrzeba) oraz wykonanie testów jednostkowych. W praktyce, zaleca się, by każdy członek zespołu programistycznego przynajmniej raz dziennie umieścił wykonaną przez siebie pracę w repozytorium[2].
Prawidłowo przeprowadzana ciągła integracja powinna prowadzić do:
- zmniejszenia kosztów i ilości pracy niezbędnej do łączenia prac wykonanych przez różne osoby,
- uniknięcia powtórzeń,
- wcześniejszego wykrywania błędów.[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Słownik terminów testowych ISTQB, Wersja 3.4 (2020), s. 14.
- ↑ Martin Fowler. Continuous Integration.
- ↑ ITIL Foundation: 4th edition.
Bibliografia edytuj
- Paul M. Duvall: Continuous Integration: Improving Software Quality and Reducing Risk (Wyd. I). Boston: Addison-Wesley Professional, 2007. ISBN 0-321-33638-0.