Ciąg poligonowy
Ciąg poligonowy – w geodezji, zbiór punktów osnowy geodezyjnej połączonych odcinkami, w którym pomierzone zostały wszystkie długości boków oraz kąty wierzchołkowe i który stanowi szczególny rodzaj sieci kątowo-liniowej[1]. Inaczej – wielobok otwarty lub zamknięty, w którym zostały pomierzone kąty wierzchołkowe i długości boków. Mogą one występować pojedynczo lub tworzyć sieci poligonowe. Pomiar kątów oraz długości pozwala na obliczenie współrzędnych prostokątnych punktów załamania ciągu. Długość ciągu poligonowego osnowy pomiarowej nie powinna przekraczać 3000 metrów[1].
Podział ciągów edytuj
Ciągi poligonowe ze względu na sposób nawiązania dzieli się na:
Ciągi poligonowe ze względu na kształt wieloboku dzieli się na:
-
Ciąg poligonowy dwustronnie nawiązany otwarty -
Ciąg poligonowy jednostronnie nawiązany otwarty (ciąg wiszący) -
Ciąg poligonowy zamknięty jednostronnie nawiązany wisząca bańka -
Ciąg poligonowy zamknięty dwustronnie nawiązany
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Jagielski Andrzej, Geodezja I, Wydawnictwo P.W.STABILL, ISBN 83-88195-21-2, ISBN 83-922884-0-8, ISBN 83-918598-1-9